Από τα τέλη του 1820 σε σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε από τους Φιλικούς στο Ισμαήλι της Βεσσαραβίας λήφθηκε η απόφαση έναρξης της ελληνικής επανάστασης, καθώς οι συνθήκες λόγω της δέσμευσης μεγάλων τουρκικών δυνάμεων στην Ήπειρο εναντίον του Αλή-Πασά, θεωρήθηκαν ευνοϊκές.
Η ημερομηνία της επανάστασης δεν καθορίσθηκε επακριβώς αφού υπήρχαν αλληλοσυγκρουόμενες απόψεις στο εσωτερικό των επαναστατών, ωστόσο αυτή τοποθετήθηκε χρονικά εντός του επομένου έτους (1821). Τον Ιανουάριο του 1821 ωστόσο οι πληροφορίες που έφτασαν στους ηγέτες των επαναστατών έκαναν λόγο για ενημέρωση της Υψηλής Πύλης σχετικά με το επαναστατικό σχέδιο, οπότε λήφθηκε η απόφαση να επισπευσθεί η εξέγερση σε ταυτόχρονες μάλιστα εστίες. Στην συνάντηση των Φιλικών που έγινε στο Ισμαήλι στα τέλη του 1820 υπό το γενικό πρόσταγμα του Πρίγκιπα και Ανθυπασπιστή του Τσάρου Αλέξανδρου Υψηλάντη, ο ίδιος εξέφρασε στα μέλη την γνώμη πως η επανάσταση θα έπρεπε να ξεκινήσει από τις Ηγεμονίες της Μολδοβλαχίας.
Εκεί όπως είπε υπάρχει το ανάλογα προετοιμασμένο έδαφος από τα ”Ορλωφικά” η πολεμική πείρα,το ορθόδοξο πνεύμα και ο δισταγμός του Σουλτάνου να στείλει εκεί στρατό,από φόβο μήπως τον χτυπήσουν οι Ρώσοι.Επίσης παρουσίασε έγγραφα και διαβεβαιώσεις από τους Στρατηγούς του Τσάρου πως η Ρωσική αυτοκρατορία, θα σταθεί στο πλευρό των ομόδοξων Επαναστατημένων Αδελφών Ελλήνων.Η απάντηση ήρθε ως καταπέλτης απο τον παρευρισκόμενο Αρχιμανδρίτη Γρηγόριο Δίκαιο (Παπαφλέσσας): ”Τι είναι μωρέ η πολεμική πείρα; να πάνε σε σχολείο να την μάθουν; πείτε μου που είναι γραμμένη, να κάτσω και εγώ μαθητής να την διαβάσω… Όσο για τις βούλες και τα χαρτιά είναι μόνο λόγια και χαρτιά χωρίς αξία.Όυτε οι Ρώσοι ούτε κανείς δεν θα κάνoυν κάτι όπως δεν έκαναν τόσα χρόνια.Έχετε καρδιά; αλλιώς καθίστε εδώ που κάθεστε…Ραγιάδες εσείς, ραγιάδες τα παιδιά σας, ραγιάδες και τα εγγόνια σας…”.
