Το κυβερνητικό στρατόπεδο πιάστηκε κανονικά στον ύπνο

Το 2010 ήταν ο Γιώργος Καμίνης που ανέτρεψε την εις βάρος του κατάσταση στον Δήμος Αθηναίων και νίκησε τον Νικήτα Κακλαμάνη. Στο ίδιο έργο θεατές, είδαμε εχθές τη νίκη του Χάρη Δούκα απέναντι στον Κώστα Μπακογιάννη. Σύμμαχος βέβαια αυτή τη φορά του νικητή Δημάρχου, η χωρίς προηγούμενο αποχή του 73%.

Ο Κώστας Μπακογιάννης στον δεύτερο γύρο έχασε περίπου 9000 ψήφους, με τον Χάρη Δούκα να κερδίζει πάνω από 45.000 νέες ψήφους. Οι συμμαχίες του Χάρη Δούκα ενόψει του δεύτερου γύρου ήταν καθοριστικές. Από την άλλη πλευρά, η σιγουριά της διοικούσας τον Δήμο Αθηναίων παράταξης ήταν τέτοια, που δεν προσπάθησε καν να βρει κοινούς τόπους με άλλες παρατάξεις στην Αθήνα, θεωρώντας ότι θα είναι νικήτρια κάνοντας… «περίπατο» (ό,τι κι αν θυμίζει αυτός ο συνειρμός).

Ο κ. Μπακογιάννης χθες το βράδυ αποδέχθηκε την ήττα και ανέλαβε όλη την ευθύνη γι’ αυτή και πολύ καλά έκανε. Γιατί πράγματι η ευθύνη είναι δική του. Όπως τα καλά που έγιναν στον Δήμο τα πιστώνεται ο ίδιος και κανείς άλλος, έτσι και τα αρνητικά τα χρεώνεται επίσης ο ίδιος.

Η απόσταση από τις ρίζες

Παρά το γεγονός ότι τόσο ο Κώστας Μπακογιάννης όσο και ο Κυριάκος Μητσοτάκης εμφανίζονται ως υπερκομματικοί, η βάση της Νέας Δημοκρατίας στην Αθήνα, αποτελείται κυρίως από παραδοσιακούς συντηρητικούς ψηφοφόρους, κάθε ηλικίας, οι οποίοι ενώ επικροτούν τα ανοίγματα και θέλουν τη γενικότερη συνύπαρξη, δεν επικροτούν την υιοθέτηση ξένων προς την παράταξη ιδεών και πολιτικών. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι βεβαίως η παράταξη είναι ανοιχτή σε συνεργασίες και συνεννόηση, όμως δεν είναι ανοιχτή στην αλλαγή του βασικού ιδεολογικού της πυρήνα.

Δεν θα έλεγε κανείς σε καμία περίπτωση, ο Κώστας Μπακογιάννης είναι ο κεντροδεξιός πολιτικός εξ ορισμού. Αντιθέτως όπως και ο ίδιος έχει πει, δεν ανήκει σε συγκεκριμένη ιδεολογία, καθώς βλέπει τον εαυτό του στο κέντρο και θέλει να είναι υπερκομματικός. Από την άλλη πλευρά, ο υποψήφιος του ΠΑΣΟΚ κράτησε σθεναρά τις ιδέες του, ακόμα και για τις κάμερες στην Αθήνα που είναι μείζον ζήτημα όσον αφορά στην ασφάλεια των κατοίκων της και κατάφερε να φέρει κοντά του στον δεύτερο γύρο των εκλογών όσους ασπάζονται αυτές τις ιδέες. Έτσι, παρά το γεγονός ότι ιδεολογικά δεν έχουν ιδιαίτερες αποκλίσεις Μπακογιάννης και Δούκας, ο Δούκας επειδή είναι συνεπής στη δική του ιδεολογική καταγωγή, κατάφερε να συσπειρώσει γύρω του τόσο αυτούς που είναι κοντά ιδεολογικά, αλλά και όσους μπορεί να μην είναι κοντά του ιδεολογικά αλλά ούτε και κοντά στον μετατοπισμένο ιδεολογικά Μπακογιάννη. Δεν λέμε ότι τον ψήφισαν οι δεξιοί τον κ. Δούκα, αλλά μέσω της αποχής από τη διαδικασία, του έδωσαν την ώθηση που χρειαζόταν για να κερδίσει τον Μπακογιάννη.

Το Debate

Το debate δεν έφταιξε σε τίποτα. Αντιθέτως, ο κ. Μπακογιάννης έδωσε την εικόνα του Δημάρχου που έχει πλήρη επίγνωση αυτού με το οποίο ασχολείται. Και ούτε έκανε γνωστό τον Δούκα το debate. Από τη στιγμή που ήταν ο δεύτερος διεκδικητής του Δήμου Αθηναίων, ήταν έτσι κι αλλιώς όσο γνωστός χρειαζόταν. Η συσπείρωση και η ψήφος χωρίς δεύτερες σκέψεις, ήταν αυτά που έβαλαν τον κ. Δούκα σε θέση ισχύος και τον έχρισαν νικητή.

Η δυναμική ΠΑΣΟΚ

Δεν μπορεί κανείς παράλληλα να βγάλει διαπίστωση για νίκη του ΠΑΣΟΚ ή για οποιαδήποτε δυναμική. Η συσπείρωση στον κ. Δούκα δεν ήταν από ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ και μόνο, ήταν ευρύτερη. Η πραγματική δυναμική του ΠΑΣΟΚ φαίνεται στον πρώτο γύρο, στο 14%. Εκεί φαίνεται το πραγματικό μέγεθος των κομμάτων που πρωταγωνιστούν στη χώρα.

ΝΔ και αντιΝΔ

Αν για κάτι πάντως είμαστε σίγουροι 100% πλέον, είναι στην πολιτική σκηνή σήμερα υπάρχουν δύο μεγάλες πολιτικές δυνάμεις καμία άλλη. Η μία πολιτική δύναμη είναι η Νέα Δημοκρατία και η άλλη είναι η αντί – Νέα Δημοκρατία. Δεν υπάρχει παράταξη αυτή τη στιγμή που να μπορεί να σταθεί σε εθνικό επίπεδο απέναντι στους γαλάζιους. Τη δεδομένη στιγμή. Στο κυβερνητικό στρατόπεδο όμως πρέπει να γνωρίζουν, ότι η στιγμή δεν κρατάει για πάντα. Είναι στιγμή. Καλό θα είναι λοιπόν να ακούσουν τα μηνύματα και τα καμπανάκια και να τα διαβάσουν σωστά, αν θέλουν να διατηρήσουν αυτή τη δυναμική της παράταξης. Αλλιώς, η διαχρονικά σπασμένη κεντροαριστερά, μπορεί να ενωθεί και να υπάρχουν άλλα προβλήματα για διαχείριση στη συνέχεια…