Την ώρα που η κυβέρνηση ανοίγει συγκεκριμένα χαρτιά και βάζει στο τραπέζι ρεαλιστικές προτάσεις για τον αγροτικό κόσμο, κάποιοι επιμένουν να παίζουν το γνώριμο παιχνίδι της έντασης, λες και ο θόρυβος υποκαθιστά τη λύση. Ο Κώστας Τσιάρας, χωρίς μεγάλα λόγια και εύκολα συνθήματα, περιέγραψε καθαρά τι έχει γίνει και τι μπορεί να γίνει, καλώντας τους αγρότες σε διάλογο με πραγματικό περιεχόμενο.
Στο αγροτικό ρεύμα, η κυβέρνηση δεν υπόσχεται θαύματα, αλλά δουλεύει πάνω σε μια σταθερή και ενδεχομένως χαμηλότερη τιμή, σε συνεννόηση με τη ΔΕΗ, χωρίς να τιναχτεί στον αέρα η βιωσιμότητα της επιχείρησης. Δηλαδή, πολιτική με μέτρο και όχι επιδοτήσεις-πυροτεχνήματα που κρατούν όσο ένα δελτίο ειδήσεων. Το ίδιο ισχύει και για το αγροτικό πετρέλαιο, όπου –σε αντίθεση με το παρελθόν– υπάρχει πλέον τεχνογνωσία και πραγματική προσπάθεια, μέσω της ΑΑΔΕ, ώστε η επιδότηση να φτάνει εκεί που πρέπει: στη μάνικα.
Ο ΕΛΓΑ αποτελεί ίσως το πιο ενοχλητικό παράδειγμα για όσους επενδύουν στη μιζέρια. Ένας οργανισμός που νοικοκυρεύτηκε, αποζημιώνει φέτος στο 100% και καταβάλλει 122 εκατ. ευρώ για ζημιές από παγετό, αποδεικνύοντας ότι η χρηστή διαχείριση δεν είναι σύνθημα, αλλά αποτέλεσμα. Όσο για την ευλογιά των αιγοπροβάτων, η κυβέρνηση κινείται εντός ευρωπαϊκού πλαισίου, αναζητώντας όμως λύσεις και χρονοδιαγράμματα, όχι προσχήματα.
Το μήνυμα είναι σαφές: διάλογος υπάρχει, προτάσεις υπάρχουν, χρήματα υπάρχουν όπου επιτρέπεται. Αν κάποιοι επιλέξουν να μην καθίσουν στο τραπέζι, τότε πράγματι το ζήτημα δεν θα είναι πολιτικό. Θα είναι κοινωνικό – και εκεί οι δικαιολογίες δεν περνούν.
