Ο πρόεδρος της Ελληνικής Λύσης εμφανίζεται ως πατριώτης, αλλά κάθε του λέξη αποκαλύπτει υποταγή στα ρωσικά συμφέροντα

Ο Κυριάκος Βελόπουλος, Πρόεδρος του κόμματος «Ελληνική Λύση» και Βουλευτής, εμφανίζεται ως υπερασπιστής του πατριωτισμού και των ελληνικών συμφερόντων, όμως η ρητορική του και οι δημόσιες τοποθετήσεις του αποκαλύπτουν μια σαφή προσέγγιση που κοιτάει προς τα ανατολικά. Η σταθερή του ρωσοφιλία και η υπερβολική έμφαση στις σχέσεις με τη Ρωσία δημιουργούν την εντύπωση ότι οι πολιτικές του επιλογές και η στρατηγική του δημόσια εικόνα δεν ευθυγραμμίζονται πάντα με τα πραγματικά συμφέροντα της Ελλάδας. Ο «πατριωτισμός» που προβάλλει μέσα από κορόνες και επικοινωνιακά τρικ, αντί να ενισχύει τη θέση της χώρας, συχνά φαίνεται να υπονομεύει τις ελληνικές πρωτοβουλίες και να δημιουργεί αμφιβολίες για την ουσιαστική κατεύθυνση των πολιτικών του. Αυτή η στρατηγική, που συνδυάζει ψευδοπατριωτισμό με προτίμηση σε εξωτερικές επιρροές, καθιστά τον Κυριάκο Βελόπουλο κεντρικό παράδειγμα πολιτικού που παρουσιάζει τον εαυτό του ως υπερασπιστή της Ελλάδας ενώ η εικόνα που δημιουργείται έχει πολλαπλά ερωτηματικά για τις πραγματικές προτεραιότητες του.

Ο Βελόπουλος εμφανίζεται ως υπερασπιστής της Ελλάδας, αλλά κάθε του δήλωση αποκαλύπτει τον ψευδοπατριωτισμό του. Η ρωσοφιλία του είναι τόσο έντονη που καθιστά την «αντιτουρκική ρητορική» του κενή περιεχομένου, ενώ οι πατριωτικές του κορώνες χρησιμοποιούνται μόνο για δημόσιες εντυπώσεις. Το αποτέλεσμα είναι μια συνεχής αντίθεση ανάμεσα στην εικόνα που προβάλλει και τις πραγματικές επιπτώσεις των πρωτοβουλιών του.

Κάθε δημόσια δήλωση και πρωτοβουλία του Βελόπουλου φαίνεται να ενισχύει την εικόνα ενός πολιτικού που διακηρύσσει πατριωτισμό, ενώ οι επιλογές του και η στρατηγική του δημιουργούν την εντύπωση ότι δίνει υπερβολική προσοχή σε εξωτερικά συμφέροντα. Η αντίφαση ανάμεσα στη ρητορική και τις πράξεις του δεν είναι τυχαία· αναδεικνύει τη συνεχή προσπάθεια δημιουργίας ενός επικοινωνιακού προφίλ που φαινομενικά υπερασπίζεται την Ελλάδα, αλλά στην πράξη δείχνει ευαισθησία σε ξένες επιρροές.

Ο ψευδοπατριωτισμός του Βελόπουλου

Κάθε φορά που ο Βελόπουλος σηκώνει τη σημαία του «πατριωτισμού», το μόνο που αποδεικνύει είναι η ικανότητά του να χειραγωγεί συναισθήματα. Τα λόγια του για την υπεράσπιση της Ελλάδας είναι κούφια, αφού οι πραγματικές του ενέργειες δείχνουν υποταγή σε ξένα συμφέροντα. Ο πραγματικός πατριώτης θέτει τα συμφέροντα της χώρας πάνω από προσωπικές ή ιδεολογικές εμμονές. Ο Βελόπουλος, όμως, θυσιάζει την εθνική στρατηγική για να στηρίξει τη Ρωσία, αποδεικνύοντας ότι ο πατριωτισμός του είναι μόνο για το θεαθήναι.

H ρωσοφιλία που υπονομεύει την Ελλάδα

Ο πυρήνας της πολιτικής του Βελόπουλου είναι ξεκάθαρα η ρωσοφιλία. Κάθε δήλωση που υπονοεί απειλή από τη Ρωσία ή προσπαθεί να δημιουργήσει κλίμα φόβου γύρω από αυτήν είναι μέρος μιας στρατηγικής που εξυπηρετεί τον Πούτιν και όχι την Ελλάδα. Αντί να απαιτεί ισχυρή άμυνα απέναντι σε πραγματικές απειλές, όπως η Τουρκία, ο Βελόπουλος αποπροσανατολίζει τη δημόσια συζήτηση προς εκεί όπου ευνοούνται τα ρωσικά συμφέροντα. Είναι σαφές ότι η πολιτική του δεν στοχεύει την εθνική ασφάλεια, αλλά την πολιτική σκοπιμότητα της Μόσχας στην περιοχή.

Υποταγή στα ξένα συμφέροντα

Η αλήθεια είναι απλή: όταν η υπεράσπιση της χώρας έρχεται σε σύγκρουση με την ευθυγράμμιση με τη Ρωσία, ο Βελόπουλος επιλέγει πάντα τη δεύτερη. Κάθε δήλωσή του που υπονοεί φόβο για την Τουρκία ή αμφισβητεί την ΕΕ δείχνει ότι οι προτεραιότητές του είναι αλλού. Αντί να θέτει στο επίκεντρο την εθνική ασφάλεια, γίνεται υπόδουλος των πολιτικών επιθυμιών του Πούτιν, μετατρέποντας κάθε πατριωτική κορώνη σε εργαλείο ξένης επιρροής.

Οι δημόσιες κορόνες και η πραγματική στρατηγική του

Η ρητορική του Βελόπουλου για την υπεράσπιση της Ελλάδας είναι εντυπωσιακή μόνο επιφανειακά. Στην πραγματικότητα, κάθε κορώνη υποδηλώνει ένα πολιτικό παιχνίδι που εξυπηρετεί τη Ρωσία. Προβάλλει εικόνα σκληρού πατριώτη, αλλά οι κινήσεις του είναι σχεδιασμένες να μειώνουν την πίεση στη Μόσχα και να αποδυναμώνουν τη συλλογική στρατηγική της ΕΕ και του ΝΑΤΟ στην περιοχή. Η Ελλάδα χρειάζεται αποφασιστικούς πολιτικούς που βάζουν την πατρίδα πάνω από οποιοδήποτε ξένο συμφέρον – όχι έναν άνθρωπο που υποκρίνεται τον πατριώτη ενώ υπηρετεί άλλες ατζέντες.

Η κρυφή απειλή για την ελληνική στρατηγική

Η συμπεριφορά του Βελόπουλου δεν είναι απλώς πολιτικά ανώριμη – είναι επικίνδυνη. Η υποταγή του σε ξένα συμφέροντα υπονομεύει τις προσπάθειες της χώρας να εξασφαλίσει στρατηγική ασφάλεια και συνεργασίες με τους πραγματικούς συμμάχους της. Κάθε δημόσια τοποθέτηση που στρέφεται κατά της ΕΕ ή υπερτονίζει τη ρωσική απειλή χωρίς λόγο αποτελεί μέρος μιας μεγαλύτερης στρατηγικής που, έμμεσα, υπηρετεί τον Πούτιν.

Ρητορική και εικόνα

Ο Βελόπουλος επενδύει σε εθνικιστικά συνθήματα και εικόνες του «αγνού πατριώτη». Οι κορόνες για την Ελλάδα και τη δημοκρατία συνοδεύονται όμως από δηλώσεις που προβάλλουν μια έντονη ευαισθησία στα ρωσικά συμφέροντα. Η δημόσια εικόνα του παρουσιάζει έναν πολιτικό που υπερασπίζεται τη χώρα, αλλά κάθε λόγος του συνοδεύεται από ενδείξεις ότι η ουσία της στρατηγικής του κοιτάει αλλού. Η αντίφαση αυτή δημιουργεί την εντύπωση ενός ψευδοπατριωτισμού, που στηρίζεται περισσότερο σε επικοινωνιακά τεχνάσματα παρά σε ουσιαστική πολιτική υπεράσπιση των ελληνικών συμφερόντων.

Πολιτικές επιλογές και εξωτερικές ευαισθησίες

Σε κρίσιμα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής, ο Βελόπουλος επαναλαμβάνει μια προτίμηση σε επιλογές που, έμμεσα, ευνοούν τη Ρωσία. Από την ενεργειακή πολιτική μέχρι την εξωτερική διπλωματία, η συμπεριφορά του δείχνει μια συνεχή ευαισθησία σε αποφάσεις που μπορούν να εξυπηρετήσουν την Ανατολή περισσότερο από την Ελλάδα. Η επικοινωνιακή του στρατηγική παρουσιάζει κάθε επιλογή ως «εθνική υπεράσπιση», ενώ στην ουσία οι κινήσεις του διατηρούν ισχυρούς δεσμούς με ξένα συμφέροντα.

Προκλητική προσκόλληση και εικόνα

Η υπερβολική εστίαση στη Ρωσία και η συνεχής αναφορά στις σχέσεις με τη χώρα αυτή, σε συνδυασμό με τη ρητορική περί πατριωτισμού, δημιουργεί την αίσθηση ότι η εικόνα του λειτουργεί ως δέλεαρ για εξωτερικές επιρροές. Οι κορόνες του για την Ελλάδα φαίνεται να υποβαθμίζουν τις πραγματικές προτεραιότητες της χώρας και να ενισχύουν την παρουσία και επιρροή ξένων δυνάμεων.

Ο ψευδοπατριωτισμός σε δράση

Κάθε κρίσιμη τοποθέτηση του Βελόπουλου δείχνει πώς η δημόσια εικόνα του ως «πατριώτη υπερασπιστή της Ελλάδας» συγκρούεται με τις επιλογές που ευνοούν εξωτερικές επιρροές. Η αντίφαση ανάμεσα στο λόγο και την πράξη αποκαλύπτει ότι η επικοινωνιακή στρατηγική του είναι προτεραιότητα, ενώ η ουσιαστική υπεράσπιση της χώρας παραμένει δευτερεύουσα. Η προσκόλλησή του σε εξωτερικά συμφέροντα, ακόμη και με έμμεσο τρόπο, καθιστά τον ψευδοπατριωτισμό του σαφή και διακριτό.

Σε «δευτερεύουσα» θέση η Ελλάδα

Ο Κυριάκος Βελόπουλος συνεχίζει να εμφανίζεται ως πατριώτης, αλλά η στρατηγική του, η ρητορική του και η έμμεση προτίμησή του σε εξωτερικές επιρροές υποδεικνύουν ότι η ουσία της πολιτικής του διαφέρει σημαντικά από την εικόνα που προβάλλει. Ο ψευδοπατριωτισμός του δεν περιορίζεται σε λόγια· αντανακλάται σε κάθε δημόσια πρωτοβουλία, σε κάθε στήριξη σε πρωτοβουλίες που φαίνεται να εξυπηρετούν ξένα συμφέροντα, καθιστώντας την Ελλάδα δευτερεύουσα σε σχέση με τη στρατηγική της εικόνας που χτίζει.