Η κυβέρνηση άπλωσε το χέρι. Με ανοιχτά χαρτιά, καθαρές κουβέντες και σαφές πλαίσιο. Διάλογος τώρα, λύσεις στο τραπέζι, χωρίς κραυγές και χωρίς αποκλεισμούς δρόμων. Κι όμως, αντί για απάντηση, επιλέγεται η γνωστή συνταγή: μπλόκα στις Εθνικές Οδούς, ταλαιπωρία χιλιάδων πολιτών και μια αίσθηση ότι κάποιοι θεωρούν την κοινωνία όμηρο ενός πολιτικού πείσματος.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης το είπε χωρίς περιστροφές. «Αυτή η κατάσταση δεν μπορεί να συνεχιστεί για πάρα πολύ». Και έχει δίκιο. Γιατί άλλο η διεκδίκηση και άλλο η συνειδητή επιλογή σύγκρουσης, με μοναδικό στόχο να παραχθεί πολιτικός θόρυβος. Η κυβέρνηση γνωρίζει ότι τα τρακτέρ θα μείνουν στους δρόμους και την Πρωτοχρονιά. Δεν αιφνιδιάζεται, δεν πανικοβάλλεται, δεν σπεύδει σε βίαιες αντιδράσεις. Περιμένει. Και αυτή η αναμονή δεν είναι αδυναμία· είναι πολιτική ψυχραιμία.
Γιατί ας το πούμε καθαρά: από τους σχεδόν 400.000 κατ’ επάγγελμα αγρότες, στα μπλόκα βρίσκονται λίγες χιλιάδες τρακτέρ. Η συντριπτική πλειοψηφία θέλει λύσεις, όχι τηλεοπτικά πλάνα. Θέλει να δουλέψει, να παράξει, να ξέρει ότι υπάρχει κράτος που ακούει και στηρίζει – όχι να μετατρέπεται η αγροτική αγωνία σε σκηνικό μόνιμης έντασης.
Όταν ο διάλογος συναντά το Plan B
Στο Μέγαρο Μαξίμου γνωρίζουν ότι η κοινωνική ανοχή δεν είναι ανεξάντλητη. Οι μετακινήσεις μπλοκάρονται, η οικονομία πιέζεται, η καθημερινότητα στραγγαλίζεται. Και όσο περνά ο χρόνος, τόσο μεγαλώνει η δυσφορία πολιτών που βλέπουν μια μικρή μειοψηφία να επιβάλλει τη βούλησή της σε όλους τους υπόλοιπους. Γι’ αυτό και εξετάζεται ήδη το plan B, όχι ως απειλή αλλά ως αναγκαιότητα.
Διοικητικά πρόστιμα για τρακτέρ που κλείνουν Εθνικές Οδούς και τελωνεία, ευθύνη στους ιδιοκτήτες, τέλος στην ασυλία. Όχι για να τιμωρηθεί ο αγρότης, αλλά για να προστατευτεί το αυτονόητο: η ελεύθερη κυκλοφορία και η κοινωνική ομαλότητα. Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να κλείνει δρόμους επ’ αόριστον, βαφτίζοντας την ταλαιπωρία «αγώνα».
Το μήνυμα είναι σαφές και πολιτικά καθαρό: η κυβέρνηση έκανε βήματα, ικανοποίησε την πλειοψηφία των αιτημάτων, άνοιξε τον διάλογο. Από εδώ και πέρα, η μπάλα είναι στο γήπεδο των μπλόκων. Όχι όλων των αγροτών – αλλά εκείνων που επιλέγουν τη σύγκρουση αντί της λύσης.
Αν κάποιοι πιστεύουν ότι θα ρίξουν την κυβέρνηση κλείνοντας δρόμους, κάνουν λάθος. Το μόνο που καταφέρνουν είναι να φθείρουν την κοινωνική τους νομιμοποίηση. Και τότε, το plan B δεν θα είναι πολιτική επιλογή. Θα είναι κοινωνική απαίτηση.
