Όταν η πολιτική γραφικότητα γίνεται… ιστορική επιθεώρηση
Με κάθε νέα του δήλωση, ο κ. Βελόπουλος αποδεικνύει ότι η ελληνική πολιτική σκηνή διαθέτει άφθονο υλικό για stand-up comedy – έστω και αν ο ίδιος νομίζει ότι κάνει αντιπολίτευση. Αντί να τοποθετηθεί σοβαρά για ένα μείζον θέμα διαχείρισης ευρωπαϊκών κονδυλίων, επιστρατεύει τον Κολοκοτρώνη, τον Τερτσέτη, τον Πολυζωΐδη, σε μια απέλπιδα προσπάθεια να φανεί «σκληρός» απέναντι στη ΝΔ.
Βέβαια, είναι πολύ πιο εύκολο να πουλάς φτηνό ιστορικό λαϊκισμό από το να καταθέτεις ουσιαστικές προτάσεις. Γιατί αν το ψάξουμε καλά, ποιος ξέρει – ίσως κάπου ανάμεσα στις «βελόνες» και στα «χειρόγραφα του Ιησού» να βρούμε και μια σοβαρή θέση για την αγροτική πολιτική. Μέχρι τότε, ας αφήσουμε τον κ. Βελόπουλο να φαντασιώνεται δίκες και κρινολίνα.
Η χώρα χρειάζεται λύσεις, όχι παραστάσεις. Και όσο κάποιοι διαλέγουν τον ρόλο του θορυβώδους σχολιαστή, τόσο θα μένουν εκτός σοβαρής πολιτικής. Ευτυχώς, η πραγματικότητα δεν γράφεται με φανφάρες, αλλά με πράξεις.
