Αυτό είναι το σωστό να γίνει στο κόμμα. Όποιος δεν προσκυνήσει τον ανώτατο σύντροφο, χάνεται από τον ορίζοντα. Το αρνί έξω από το μαντρί της Σοβιετίας, δεν δύναται να πάει πουθενά. Αλλά και εντός της στάνης, θα το φάνε τα υπόλοιπα έτσι και δεν βελάξει σε ρυθμούς ηγέτη.
«Ήταν αστοχία όσα έγραψα» – «Δεν είχα διαβάσει τη συνέντευξη που δώσατε, δεν ήθελα να στοχοποιήσω τα πρόσωπα-δημοσιογράφους» είναι μερικά από τα ρομαντικά στην κωμική επιστολή του συντρόφου Παύλου προς τον σύγχρονο Ιωσήφ Στάλιν.
Ανασκευάζοντας την ανάρτησή του, με την οποία στοχοποίησε δημοσιογράφους, δικαστικούς και τραπεζικά στελέχη, ο Παυλής δηλώνει πως «δεν είχα καμία πρόθεση να αμφισβητήσω τον Αλέξη Τσίπρα», αναγκάζοντας τις μνήμες όλων μας να ανακαλέσουν εκείνη την αμίμητη ημέρα όπου το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ αποφάσισε απέναντι στον «μπαμπά-Ιωσήφ» και με εισήγηση του μεγάλου ηγέτη, απλά ξαναψήφισε.
Δείτε και το χαρακτηριστικό βίντεο:
«Αστοχία» την αντίδραση του για το ψηφοδέλτιο του κόμματος στα Χανιά, υπενθυμίζοντας φυσικά σε όλους, ότι μέγας Ιωσήφ έχει το αλάθητο και ότι πέραν αυτού, τίποτα!
Δείτε και την επιστολή του Παυλή προς τον ηγέτη του, έτσι για την ιστορία:
Πάρτε το απόφαση. Η σχέση Πολάκη με Τσίπρα, είναι όπως του αυγού με την κότα. Πώς αναρωτιόμαστε συνεχώς για το αν η κότα έκανε το αυγό ή το αυγό την κότα, έτσι κι εδώ, η ερώτηση είναι:
«Ο Αλέξης έκανε τον Παυλή, ή ο Παυλής τον Αλέξη;»
Καταλήγω διερωτώμενος, για εκείνους που είδαν πολιτική γενναιότητα στην κίνηση Πολάκη.
Τι ακριβώς σας συμβαίνει;
