Η συγκίνηση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη και το χειροκρότημα της ολομέλειας στην ομιλία του για τη δολοφονία του Παύλου Μπακογιάννη
Η συγκινητική ομιλία του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη στην Ολομέλεια της Βουλής και το χειροκρότημα για τη δολοφονία του Παύλου Μπακογιάννη, ο οποίος είχε τονίσει στον λόγο του «Ας είναι το αίμα του το τελευταίο που χύνεται άδικα σε αυτόν τον τόπο».
Ειδικότερα, στις 26 Σεπτεμβρίου 1989, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης ανέβηκε στο βήμα της Βουλής για να εκφωνήσει μία ιστορική και συγκινησιακά φορτισμένη ομιλία, λίγες ώρες μετά τη δολοφονία του Παύλου Μπακογιάννη, που συγκλόνισε τότε ολόκληρη τη χώρα.
Ο Παύλος Μπακογιάννης, σύζυγος της Ντόρας Μπακογιάννη, είχε δολοφονηθεί από την τρομοκρατική οργάνωση «17 Νοέμβρη» στο Κολωνάκι, γεγονός που προκάλεσε θλίψη και οργή στην ελληνική κοινωνία.
Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, ένας από τους πιο ψύχραιμους κοινοβουλευτικούς ηγέτες της εποχής, έδωσε λίγες ώρες μετά τη δολοφονία, μία ομιλία γεμάτη συναισθηματική φόρτιση και πολιτική αποφασιστικότητα, ζητώντας από την πολιτική ηγεσία και τον ελληνικό λαό να σταθούν ενωμένοι απέναντι στη βία και την τρομοκρατία.
Δείτε βίντεο με την ιστορική ομιλία
Στην ομιλία του, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης αναφέρθηκε στον Παύλο Μπακογιάννη ως έναν πολιτικό που πάλευε για τη δημοκρατία και τη συμφιλίωση, ενώ εξέφρασε την απόλυτη αποστροφή του για τις τρομοκρατικές ενέργειες που απειλούσαν την κοινωνική ειρήνη. Η φωνή του, αν και σταθερή, πρόδιδε την προσωπική του θλίψη, καθώς αποχαιρετούσε δημόσια τον γαμπρό του, τονίζοντας ότι η Δικαιοσύνη και η Δημοκρατία θα επικρατήσουν έναντι της βίας.
«Είναι μία πολιτική δολοφονία που προστίθεται σε μια μακρά αλυσίδα δολοφονιών που προηγήθηκαν. Αποτελεί σκληρό πλήγμα για τη Νέα Δημοκρατία. Κι αποτελεί δεινή δοκιμασία για μένα και την οικογένειά μου. Πρέπει όμως αυτή την ώρα της μεγάλης δοκιμασίας να σταθούμε όλοι μας όρθιοι. Να προστατέψουμε τη Δημοκρατία και τους Θεσμούς της. Σε ό,τι με αφορά, εγώ μια ευχή έχω να εκφράσω. Να είναι το αίμα του Παύλου Μπακογιάννη το τελευταίο αίμα που χύνεται άδικα σε αυτό τον τόπο», είπε.
Το πολιτικό κλίμα του 1989 ήταν ήδη τεταμένο, με έντονη πόλωση και ακραίες συγκρούσεις εντός του κοινοβουλίου, ενώ η παραφιλολογία γύρω από την «17Ν» επιδείνωνε το περιβάλλον.
