Τις τελευταίες ημέρες όλοι παρακολουθούμε σοκαρισμένοι τις εικόνες από τα Τέμπη με τη φονική σύγκρουση των δύο τρένων που κόστισε τη ζωή σε δεκάδες συνανθρώπους μας, γράφοντας μια ακόμη μοντέρνα νεοελληνική τραγωδία.
Ο υπουργός Μεταφορών και Υποδομών έπραξε το αυτονόητο και ορθώς παραιτήθηκε, καθώς στα σχεδόν τέσσερα χρόνια της θητείας του δε φάνηκε να κάνει κάτι ουσιαστικό για να πάψουν οι σιδηρόδρομοι να λειτουργούν με όρους 19ου αιώνα.
Ο άπειρος άρα και ίσως ακατάλληλος για το συγκεκριμένο μεγάλο πόστο σταθμάρχης συλλαμβάνεται ως βασικός υπεύθυνος καθώς οι ευθύνες του είναι εμφανείς.
Αυτά όμως δε φτάνουν διότι εδώ υπάρχει μια οδυνηρή πραγματικότητα παραλείψεων και εγκληματικών λαθών.
Κανένα δυστύχημα τέτοιας έκτασης δεν προκύπτει ως αποτέλεσμα ενός και μόνου παράγοντα, ούτε μπορεί ελαφρά τη καρδία να αποδοθεί στο «ανθρώπινο λάθος» ενός και μόνο ατόμου καθώς υπάρχει μια αλληλουχία συμβάντων που οδηγεί στην τραγωδία.
Είναι σαφές ότι υπήρξε παραβίαση των πρωτοκόλλων ασφάλειας λειτουργίας.
Είναι σαφές ότι η πλημμελής εκτέλεση των καθηκόντων ενός ανθρώπου είχε ως αποτέλεσμα τη μετωπική σφοδρή σύγκρουση.
Αλλά εν έτει 2023, είναι αδιανόητο στην Ευρώπη ένα σιδηροδρομικό δίκτυο να μην ελέγχεται από σύγχρονα συστήματα σηματοδότησης και αντί για ένα ασφαλές αυτόματο σύστημα να ταξιδεύουμε σε σιδηροδρομικές γραμμές που λειτουργούν χάρη στον ανθρώπινο παράγοντα, ο οποίος αυξάνει με μαθηματική πρόοδο την πιθανότητα ατυχήματος.
Και έτσι η πατρίδα μας βιώνει μια ανείπωτη τραγωδία και στη σκέψη όλων μας υπάρχει ένα τεράστιο «γιατί;».
Γιατί δεν αξιοποιήθηκαν τα σχεδόν 4 δις ευρώ που διατέθηκαν τα τελευταία περίπου 10 χρονια χωρίς να εκσυγχρονιστεί το σιδηροδρομικό δίκτυο; Πού κατέληξαν αυτά τα δισεκατομμύρια ευρώ; Και πως θα φροντίσουμε να πιάσουν τόπο όσα επόμενα έρθουν;
Γιατί, ενώ υπάρχουν οι τεχνικές δυνατότητες εδώ και πολλά χρόνια, να κρέμονται τόσες ζωές από το ανθρώπινο χέρι;
Γιατί οι σταθμάρχες μιλούν ακόμη με το τηλέφωνο και γιατί δεν υπάρχει κανένα σύστημα τηλεματικής;
Γιατί η χώρα δεν έχει συμμορφωθεί με τις επιταγές της κομισιόν και δεν εκπλήρωσε τις υποχρεώσεις της για τη δημιουργία ενιαίου ευρωπαϊκού σιδηροδρομικού χώρου, καταλήγοντας στο Ευρωπαϊκό δικαστήριο;
Γιατί η πολιτεία αγνόησε τις, προ μηνός, προειδοποίησεις των εργαζομένων στα τρένα, οι οποίοι είχαν εκδώσει ανακοίνωση καταγγέλλοντας ότι δεν είναι ασφαλή;
Είναι πολλά τα «γιατί» και δυστυχώς αυτά δε φέρνουν πίσω τους δεκάδες νεκρούς. Νέους ανθρώπους που λόγω της ακρίβειας, των ανατιμήσεων και της ανεργίας που μαστίζει τους νέους (εχουμε το δεύτερο πιο υψηλό ποσοστό ανεργίας στους νεους στην Ε.Ε.) μπορεί να μην έχουν καν τα χρήματα να πάρουν αεροπλάνο, ή να αγοράσουν αυτοκίνητο και που η ζωή τους περνάει αναγκαστικά μέσα από ημιτελείς έως επικίνδυνες υποδομές του ελληνικού κράτους.
Οι καθυστερήσεις στην υλοποίηση των συμβάσεων, ο τρόπος προκήρυξής τους, η ελλειπής συντήρηση δικτύων και όλα όσα ανέφερα παραπάνω παραπέμπουν στις κλασικές αδυναμίες του δικού μας Κράτους, όλα αυτά που εμείς ως νέα γενιά πολιτικών καλούμαστε να αλλάξουμε. H δε φράση «Πάμε και όπου βγει» που φέρεται να είπε ο μηχανοδηγός στον ασύρματο αποτυπώνει όλες τις παθογένειες του ελληνικού κράτους μέσα σε λίγες λέξεις.
ΥΓ: Tο ξέρετε ότι υπάρχει στη χώρα ένας φορέας που λέγεται Ρυθμιστική Αρχή Σιδηροδρόμων που ασκεί και τις αρμοδιότητες της Εθνικής Αρχής Ασφάλειας Σιδηροδρομικών Μεταφορών που εκδίδει πιστοποιητικά ασφαλείας και αδειοδοτεί κάθε σιδηροδρομική επιχείρηση;
YΓ 2: Ανθρώπινο λάθος είναι να πάρεις λάθος νούμερο παπούτσια. Το να μην έχεις συστήματα ασφαλείας στα τρένα σου, είναι έγκλημα εν αναμονή.
