Δεν είναι εκτός πραγματικότητας να δεις την υποψηφιότητα Κασσελάκη με διαφορετική ματιά από ο,τι παραδοσιακά βλέπεις τις αριστερές υποψηφιότητες. Υπάρχουν διαφορετικά στοιχεία και μάλιστα αυτά τα διαφορετικά στοιχεία χρησιμοποιούνται από τους ίδιους τους συντρόφους του για να του “την πουν”.
Τι διαφορετικό έχει ο Κασσελάκης από την πλειοψηφία των υποψηφίων;
Πρώτα από όλα, είναι μορφωμένος. Αρκετά. Σε αντίθεση με πολλούς και ειδικά με τον πρώην πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ.
Είναι νέος και με αριστοκρατικό αέρα κοσμοπολίτη, που δύσκολα συναντάς σε αριστερό. Δεν είναι μίζερος. Έχει το χαμόγελο του Αλέξη, που είχε τραβήξει πολύ τα βλέμματα όταν εκείνος ήταν στα ξεκινήματά του.
Έχει δουλέψει στη ζωή του παρότι μόλις 35 χρόνων. Μεταξύ μας δεν είναι μεγάλου ατού αυτο στις τάξεις του ΣΥΡΙΖΑ.
Δεν είναι παιδί κομματικού σωλήνα ούτε εγγεγραμμένος στην κομματική επετηρίδα. Αυτό κι αν έχει ενοχλήσει τους συντρόφους.
Κι εδώ κλειδώνουμε.
Ο κομματικός σωλήνας, τόσο καταλυτικής σημασίας, τόσο σημαντικός. Η διαφορά βέβαια εδώ είναι η εξής: δεν πρόκειται για “κομματοσκυλα” ή “φρουρούς”, αλλά για τους παλιούς αριστερούς του κόμματος, κάποιος που δεν έχει θητεύσει στο κόμμα, δεν μπορεί να έχει την κουλτούρα του, δεν έχει τα βιώματα, δεν έχει γαλουχηθεί πάνω στην ιδεολογία. Μία αντίληψη φυσικά που πλέον είναι εντελώς παρωχημένη και ανήκει στο παρελθόν. Ωστόσο βλέπουμε πώς κολλάει στην περίπτωση Κασσελάκη, ακόμα και στο βίντεο με τη Μακρόνησο. Το να χρησιμοποιεί τους συμβολισμούς ένας νέος άνθρωπος της αριστεράς μαζί με έναν Ναύαρχο και πρώην ΥΕΘΑ (Αποστολάκης) είναι μια κατάσταση με την οποία όλοι οι παλαιότεροι έπρεπε να συμφωνήσουν, αν όχι να συγκινηθούν. Ωστόσο, επιτέθηκαν στον Κασσελακη όχι γιατί πήγε στη Μακρόνησο, αλλά γιατί πιστεύουν ότι ένας “αμερικανοθρεμμένος” δεν μπορεί να αντιληφθεί την ιστορία τους.
Εκεί ακριβώς είναι που η Αριστερά ταυτίζεται με την εκκλησία. Θέλουν κι οι δύο περιπτώσεις να κρατήσουν σκληροπυρηνική λογική. Του Αλέξη του το έδωσαν γιατί ήταν κομματικός. Ε, με τον Στέφανο, μάλλον θα δυσκολευτούν παραπάνω.
Κυριακή κοντή γιορτή…
