Μια πένθιμη άνοιξη φέτος τον Μάρτιο του 2023 μας βρήκε. Με φόντο το πένθος και την καταχνιά, ενός εθνικού δυστυχήματος, οφειλόμενο σε ανθρώπινο λάθος μεν, αλλά βαρυνόμενο με όλες τις αμαρτίες ενός αναξιοκρατικού δημόσιου τομέα. Ένα λάθος που κόστισε 57 ανθρώπινες ψυχές, αλλά και μια ολόκληρη κοινωνία που διψά για ενόχους και ετυμηγορίες, χωρίς ωστόσο να συμπεριλαμβάνει μέσα σε όλο αυτό και τον ίδιο της τον εαυτό για τις μόνιμες πληγές του Φαραώ που την ακολουθούν.
Ένα κοινωνικό οικοδόμημα χτισμένο σε γερά θεμέλια αποστασιοποίησης, νωθρότητας, και φόβου ανάληψης ευθυνών. Τα τελευταία πενήντα έτη, μια ολόκληρη κοινωνία βασίζεται στον ωχαδερφισμό , στο κυνήγι του δημόσιου βολέματος, του ρουσφετιού με πάσα κομματική παράταξη , καθώς και στην παγιωμένη άρνηση να βγει από την κραιπάλη της διαφθοράς. Η αέναη κρατική εξουσία έχει συνάψει όρους μιας “κοινής σιωπηρής συμφωνίας” με τον λαό της. Μια κοινωνία που αδηφάγα ζητά να λάβει και ¨όπου βγει¨…ατάκα η οποία θα μας στοιχειώνει για το υπόλοιπο της πολιτικής μας ιστορίας.
Μέσα στα 3,5 χρόνια διακυβέρνησης της η ΝΔ κλήθηκε να αντιμετωπίσει πολλές πληγές , άλλοτε με ουσιώδεις πολιτικές παρεμβάσεις και τομές και άλλοτε με αστοχίες στο έργο της. Μέσα στην μπόρα που επικρατεί ένας πολιτικός αρχηγός εξαρχής λαμβάνει πάντοτε τα βάρη και τις ευθύνες όλων των συνεργατών του ¨επάνω του¨. Είναι όμως αυτό φρόνιμο; Είναι φρόνιμο και συνετό ένας και μόνο πολιτικά να σηκώνει τα βάρη όλων των υπολοίπων; Είτε πρόκειται για βάρη και κακές πράξεις ή παραλήψεις συνεργατών και Υπουργών του, είτε πρόκειται για λάθη ριζωμένα στον χρόνο από κτίσεως κράτους της Ελλάδος, είτε πρόκειται καθαρά για ανθρώπινα λάθη;
Ο χρόνος έδειξε πολλές φορές πως όλοι οι συνεργάτες του δεν ήταν πάντοτε άξιοι των επιλογών του και πολλές φορές κάποιοι φάνηκαν κατώτεροι απέναντι σε έναν αληθινά χαρισματικό ηγέτη, καθώς και των δύσκολων περιστάσεων, που κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν.
Πάντοτε η ισχύς εν τη ενώσει θα κάνει την διαφορά και τώρα πια όπως ποτέ άλλοτε η δεξιά παράταξη οφείλει να σταθεί όρθια και ενωμένη αλλά με πολιτικά στελέχη ικανά και άξια, πέρα από παρωχημένες πολιτικές ιδέες και αξίες. Μήπως ήρθε ο καιρός της αλλαγής και ενός νέου πολιτικού μετασχηματισμού; Σίγουρα αλλαγή δεν σημαίνει συγχωρώ πολιτικά και προχωρώ. Πολιτική αλλαγή σημαίνει πως αλλάζω το πολιτικό κάδρο εκ βάθρων! Ήγγικεν η ώρα της πολιτικής αλλαγής. Το ζήτημα είναι αν ο πολιτικός αρχηγός θα το τολμήσει ή θα επαναπαυθεί στην παγιωμένη πολιτική στελέχωση.
Η ευελιξία που θα επιδείξει να ¨κόψει¨ από τα εκλογοχάρτια μη ικανά πολιτικά στελέχη , ακόμη και παλαιά, είναι ίσως η κάθαρση που αναμένει το εκλογικό σώμα πλέον, καθώς και η τοποθέτηση νέων αδούλευτων πολιτικά στελεχών χωρίς το βάρος πολιτικών αμαρτιών. Τώρα είναι η ώρα της αλλαγής πολιτικά προς ένα αύριο όπου ως νέοι ταγμένοι θα ορκιστούν πως θα συντρέξουν για το καλό του Έθνους και της Πατρίδος τους και μόνο. Μια ανάσα πριν τις κάλπες…!
