Ο Παναγιώτης Λαφαζάνης εμφανίστηκε ξανά στο πολιτικό προσκήνιο με φουλ διάθεση για… ρεπερτόριο. Δεν του έφταναν οι καταγγελίες, οι «αποκαλύψεις», οι αναδρομές στο 2015 και τα οργισμένα σχόλια για την «Ιθάκη» του Αλέξη Τσίπρα· τώρα είπε να μας παρουσιάσει και το νέο του έργο: Πώς να γίνεις Πρωθυπουργός σε τρία απλά βήματα, με πρώτο βήμα να εμφανιστείς στο Action 25 και να δηλώσεις ότι… γιατί όχι, θα μπορούσες να διεκδικήσεις την ηγεσία της χώρας.
Γιατί, ας είμαστε ειλικρινείς: ο Λαφαζάνης δεν μιλάει απλώς. Παραδίδει σεμινάρια. Από το να κατηγορεί τον Τσίπρα για «πολιτική αλητεία» μέχρι το να εξηγεί ότι γνωρίζει καλά τον Πούτιν και τον Μεντβέντεφ —χωρίς ποτέ να τους είπε «συντρόφους»— ο πρώην υπουργός κινείται με το άνετο ύφος ανθρώπου που μπορεί αύριο το πρωί να μπει στο Μαξίμου και να ρωτήσει με σιγουριά: «Πού είναι το γραφείο μου;»
Από «καταζητούμενος στην Ουκρανία» σε επίδοξος ένοικος του Μαξίμου
Η στιγμή που έκλεψε την παράσταση, βέβαια, ήταν η δήλωσή του ότι είναι… «καταζητούμενος στην Ουκρανία». Και το είπε σαν να μιλούσε για παράσημο. Λες και πρόκειται για επίσημη διαπίστευση πολιτικής σοβαρότητας. Κι όμως, σύμφωνα με τον ίδιο, αυτή είναι η απόδειξη ότι καταλαβαίνει καλύτερα από όλους τι γίνεται στη Ρωσία, στη Σοβιετική Ένωση (που δεν υπάρχει, αλλά τέλος πάντων) και στο διεθνές σκηνικό γενικότερα.
Και αφού διευθέτησε αυτά, πέρασε στο ζουμί: το δίλημμα δεν είναι Μητσοτάκης ή Τσίπρας — γιατί να είναι, όταν μπορεί να είναι… Λαφαζάνης; Με την ίδια αυτοπεποίθηση που το 2015 υπήρχε «έτοιμη συμφωνία για αγωγό 50-50» που δεν είδε ποτέ κανείς, τώρα ο επικεφαλής του Δημοκρατικού Κινήματος Εθνικής Απελευθέρωσης αφήνει να εννοηθεί πως αν χρειαστεί, έχει και για τα κυβερνητικά γραφεία ένα αντίστοιχο plan L.
Και κάπως έτσι, μέσα σε λίγες φράσεις, ο Λαφαζάνης κατάφερε το αδύνατο: να μετατρέψει μια συνέντευξη για το βιβλίο του Τσίπρα σε μια πολιτική stand-up παράσταση, με punchline την ίδια του τη φιλοδοξία. Το μόνο που μένει να μάθουμε είναι αν τελικά θα «υποθηκεύσει» κι αυτή την προσπάθεια για τα επόμενα 100 χρόνια.
