Αν κάτι επιβεβαιώνει η νέα δημοσκόπηση της Interview για την Political, είναι ότι η Νέα Δημοκρατία εξακολουθεί να αποτελεί τη μόνη σταθερά σε ένα ρευστό πολιτικό σκηνικό. Με προβάδισμα 12 μονάδων και με τον Κυριάκο Μητσοτάκη να παραμένει μακράν ο καταλληλότερος για πρωθυπουργός, η εικόνα δεν αφήνει περιθώρια αμφισβήτησης: παρά τις δυσκολίες και τη φθορά της κυβερνητικής ευθύνης, οι πολίτες εξακολουθούν να εμπιστεύονται το κυβερνών κόμμα ως τη μόνη δύναμη σταθερότητας και σοβαρότητας.
Η πολιτική γεωγραφία όμως δείχνει κάτι που το Μαξίμου ήδη γνωρίζει – και γι’ αυτό κινείται προληπτικά: σε τέσσερις περιφέρειες, η αποδυνάμωση της ΝΔ δεν συνοδεύεται από πραγματική άνοδο των αντιπάλων της, αλλά από μια συγκυριακή κόπωση, κυρίως στην ύπαιθρο και σε αγροτικές περιοχές. Το λεγόμενο «πρασίνισμα» του χάρτη δεν προκύπτει από ενθουσιασμό για το ΠΑΣΟΚ, αλλά από τη φυσιολογική ανάγκη ορισμένων κοινωνικών ομάδων να εκφράσουν διαμαρτυρία, χωρίς όμως να αποσύρουν ουσιαστικά την εμπιστοσύνη τους από τη ΝΔ.
Καμπανάκι, όχι συναγερμός
Το μήνυμα είναι ξεκάθαρο: οι πολίτες ζητούν περισσότερη προσοχή στις τοπικές ανισότητες και στα ζητήματα καθημερινότητας. Δεν αμφισβητούν τον συνολικό προσανατολισμό της χώρας ούτε το κυβερνητικό έργο, αλλά επισημαίνουν, με τον τρόπο τους, ότι η μάχη της περιφέρειας δεν κερδίζεται μόνο με αριθμούς και επενδύσεις, αλλά με συνεχή παρουσία και κοινωνική επαφή. Σε αυτό το πλαίσιο, το κυβερνητικό επιτελείο έχει ήδη αρχίσει να ενισχύει την τοπική εκπροσώπηση και να επιταχύνει δράσεις που αγγίζουν τον αγροτικό πληθυσμό, την επαρχία, τη μεσαία τάξη.
Την ίδια ώρα, η έρευνα δείχνει κάτι ακόμα πιο ενδιαφέρον: η αντιπολίτευση εξακολουθεί να αδυνατεί να πείσει. Μόλις το 14% των πολιτών θεωρεί ότι γίνεται σοβαρή, τεκμηριωμένη αντιπολίτευση, ενώ η πλειοψηφία βλέπει κινήσεις εντυπωσιασμού χωρίς προτάσεις. Ο ΣΥΡΙΖΑ, σε κατάσταση εσωτερικής αναζήτησης, περιορίζεται στο 3%, ενώ το ΠΑΣΟΚ παραμένει μακριά από οποιαδήποτε προοπτική δυναμικής ανόδου, παρά τις κατά τόπους διαφοροποιήσεις.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η απήχηση νέων σχημάτων όπως η «Φωνή Λογικής» της Αφροδίτης Λατινοπούλου, που φαίνεται να προσελκύει ψηφοφόρους από το παραδοσιακό κοινό της ΝΔ, όχι όμως ως ουσιαστική εναλλακτική, αλλά περισσότερο ως συμπληρωματική φωνή. Κι αυτό, μακροπρόθεσμα, ενισχύει την ανάγκη για εμπλουτισμό της «γαλάζιας» ατζέντας με πιο λαϊκά και σύγχρονα πολιτικά στοιχεία.
Η εικόνα συνολικά δείχνει μια πολιτική κυριαρχία που διατηρείται, παρά τις φυσιολογικές διακυμάνσεις. Η Νέα Δημοκρατία εξακολουθεί να είναι το μόνο κόμμα που πείθει ότι μπορεί να κυβερνήσει, ενώ ο Κυριάκος Μητσοτάκης διατηρεί προβάδισμα εμπιστοσύνης έναντι όλων των αντιπάλων του. Το λεγόμενο «καμπανάκι» των περιφερειών είναι περισσότερο μια υπενθύμιση: η δύναμη της παράταξης βρίσκεται στην επαφή της με τον πολίτη, όχι στα νούμερα των δημοσκοπήσεων. Και αυτή η επαφή, όπως δείχνει η εμπειρία, ποτέ δεν άργησε να αποκατασταθεί όταν η κυβέρνηση αποφάσισε να την ενισχύσει.
