Σε μια συντονισμένη διπλωματική κίνηση, η Αθήνα στέλνει σαφές μήνυμα στην Τρίπολη και τον ΟΗΕ, υπερασπιζόμενη τα δικαιώματά της στην Ανατολική Μεσόγειο και επιδιώκοντας τον διάλογο με τη Λιβύη
Η πρόσφατη παράδοση της ελληνικής ρηματικής διακοίνωσης στον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ αποτελεί κρίσιμο σημείο στη διαρκώς έντονη γεωπολιτική αντιπαράθεση στην Ανατολική Μεσόγειο. Η Αθήνα, απορρίπτοντας κατηγορηματικά τους ισχυρισμούς της Λιβύης για παραβίαση κυριαρχικών δικαιωμάτων, επαναβεβαιώνει τον σεβασμό της στο Δίκαιο της Θάλασσας και υπερασπίζεται την ορθότητα της ελληνικής πολιτικής αδειοδότησης των οικοπέδων νότια της Κρήτης.
Η κίνηση αυτή δεν είναι τυχαία. Σε μια περίοδο που η Τουρκία και οι δορυφόροι της επιχειρούν μονομερείς και παράνομες ενέργειες στη θαλάσσια ζώνη, η Ελλάδα επιλέγει τη νομική τεκμηρίωση και τη διπλωματική επαγγελματική προσέγγιση, προβάλλοντας την ισχύ της νομιμότητας. Η απόρριψη των ισχυρισμών της Λιβύης για παραβίαση κυριαρχικών δικαιωμάτων βασίζεται σε αναμφισβήτητα νομικά επιχειρήματα, που τεκμηριώνουν ότι τα ελληνικά οικόπεδα βρίσκονται εντός ελληνικής υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ.
Στρατηγικός διάλογος και διπλωματική ωριμότητα
Η Ελλάδα, πέρα από την αποστολή της διακοίνωσης στον ΟΗΕ, επέδειξε σοβαρότητα και διάθεση συνεννόησης, στέλνοντας παράλληλα ρηματική διακοίνωση στην Τρίπολη. Με αυτή την κίνηση, η ελληνική πλευρά προσκαλεί τη Λιβύη σε ουσιαστικό διάλογο για την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών, καλώντας την να συγκροτήσει τη δική της διαπραγματευτική ομάδα. Η συγκρότηση της ελληνικής ομάδας υπό την υφυπουργό Εξωτερικών Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου αποτελεί σαφή ένδειξη της βούλησης της Αθήνας να επιλύσει με βάση το διεθνές δίκαιο τις διαφορές με τη Λιβύη.
Η Αθήνα δεν αφήνει περιθώρια για παρανοήσεις: η μονομερής χάραξη «μέσης γραμμής» από τη Λιβύη που καλύπτει ολόκληρη την ελληνική ΑΟΖ είναι μια ενέργεια που παραβιάζει θεμελιώδεις αρχές του Δικαίου της Θάλασσας και εδράζεται στο παράνομο τουρκολιβυκό Μνημόνιο, το οποίο η Ελλάδα έχει καταγγείλει στον ΟΗΕ.
Με αυτόν τον τρόπο, η Ελλάδα καταδεικνύει ότι η πολυδιάστατη στρατηγική της δεν περιορίζεται στην άμυνα αλλά έχει και επίθεση: η αυστηρή και νομικά τεκμηριωμένη απάντηση, σε συνδυασμό με την πρόταση για διάλογο, ενισχύει τη θέση της σε διεθνές επίπεδο και ασκεί πίεση στην Τρίπολη να εγκαταλείψει ακραίες θέσεις.
Η ισχύς της νομιμότητας έναντι μονομερών αξιώσεων
Η Αθήνα υπενθυμίζει με σαφήνεια πως η μέση γραμμή, που καθορίζεται από το διεθνές δίκαιο, αποτελεί το θεμέλιο για την οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών, ειδικά όταν δεν υπάρχουν συμφωνίες. Αυτό αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο στην απάντηση της Ελλάδας, καθώς υπογραμμίζει ότι οι ελληνικές θέσεις είναι απολύτως σύμφωνες με το Δίκαιο της Θάλασσας, σε αντίθεση με τις μονομερείς, παράνομες ενέργειες της Λιβύης.
Επιπλέον, η Ελλάδα επισημαίνει ότι η πολιτική αδειοδότησης των οικοπέδων, που εκκίνησε από το 2014 και το 2017, δεν είχε ποτέ προκαλέσει τότε τη λιβυκή αντίδραση, γεγονός που αποδεικνύει την προσπάθεια της Λιβύης να υπερβεί τα όρια με μονομερείς και μαξιμαλιστικές αξιώσεις.
Συνολικά, η ελληνική διπλωματία κατορθώνει να μεταφέρει το μήνυμα ότι η νομιμότητα και η αλληλεγγύη με τους διεθνείς θεσμούς είναι η καλύτερη απάντηση απέναντι σε προκλήσεις που αμφισβητούν την εθνική κυριαρχία και τα νόμιμα δικαιώματα της χώρας.
Σε μια κρίσιμη στιγμή για την περιοχή, η Ελλάδα επιλέγει τη σοβαρότητα, το δίκαιο και τον διάλογο, βάζοντας τη μπάλα πλέον στο γήπεδο της Τρίπολης, αναδεικνύοντας έτσι την ηγετική της θέση στον ευρύτερο γεωπολιτικό χάρτη της Ανατολικής Μεσογείου.
