Το επόμενο διάστημα κλείνει ένα κεφάλαιο στρατηγικής σημασίας για την ενέργεια και την εθνική οικονομία: η σύμβαση με τη Chevron και τη HelleniqEnergy για τις γεωτρήσεις στο Αιγαίο εισέρχεται στην τελική ευθεία, έτοιμη να εγκριθεί από το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΔΕΥΕΠ. Ένα έργο που δεν αφορά απλώς μια ακόμα επενδυτική συμφωνία, αλλά μια συνολικότερη αναβάθμιση του γεωπολιτικού αποτυπώματος της χώρας. Ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Σταύρος Παπασταύρου, περιέγραψε με σαφήνεια –μιλώντας στον ΑΝΤ1– το μέγεθος αυτής της αλλαγής: η Ελλάδα μπαίνει στο «κλαμπ» των χωρών που διεκδικούν ενεργό ρόλο στον χάρτη των υδρογονανθράκων, με δύο από τους μεγαλύτερους παγκόσμιους κολοσσούς, τη Chevron και την ExxonMobil, ήδη παρόντες στο ελληνικό πεδίο.
Ο σχεδιασμός της κυβέρνησης είναι σαφής, χρονομετρημένος και με απόλυτη στοχοπροσήλωση: η σύμβαση κατατίθεται στο Ελεγκτικό Συνέδριο μέχρι το τέλος του μήνα, περνά από τη Βουλή και από το 2026 αρχίζουν οι σεισμικές και γεωφυσικές έρευνες. Μια διαδικασία που όχι μόνο ενισχύει τη στρατηγική θέση της χώρας, αλλά και ανοίγει τον δρόμο για πραγματικό, μετρήσιμο εθνικό πλούτο. Όπως υπογράμμισε ο Υπουργός, η ενεργειακή αυτοδυναμία και η προοπτική σημαντικών δημοσίων εσόδων δεν είναι θεωρία· είναι μια ρεαλιστική κατάκτηση, εφόσον τα κοιτάσματα αποδειχθούν εμπορικά αξιοποιήσιμα.
Μια κυβέρνηση με σχέδιο – και πολίτες που αποτελούν πρότυπο για την Ευρώπη
Την ίδια στιγμή, ο κ. Παπασταύρου έφερε στο προσκήνιο μια άλλη, εξίσου σημαντική διάσταση: την προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος και την ανάδειξη του τρόπου με τον οποίο οι τοπικές κοινωνίες μπορούν να λειτουργούν ως πρότυπο υπευθυνότητας. Το «Αμοργόραμα», η πρωτοβουλία των 45 ψαράδων της Αμοργού, δεν είναι μια ωραία ιστορία για περιβαλλοντικές εκθέσεις· είναι μια πραγματική, ελληνική, συλλογική απόφαση αυτοπεριορισμού. Χωρίς επιβολές, χωρίς υπουργικές αποφάσεις, χωρίς κρατική γραφειοκρατία.
Με δική τους πρωτοβουλία, οι ψαράδες σταματούν το ψάρεμα τους κρίσιμους μήνες της αναπαραγωγής, καθαρίζουν θάλασσες και ακτές και ορίζουν τρεις περιοχές πλήρους προστασίας όλο τον χρόνο. Αυτή η πρακτική δεν είναι απλώς «πρωτοποριακή»· είναι ένα μήνυμα προς ολόκληρη την Ευρώπη ότι η Ελλάδα μπορεί να ηγηθεί όχι μόνο στην ενεργειακή μετάβαση, αλλά και στην περιβαλλοντική διαχείριση. Γι’ αυτό και ο Υπουργός θύμισε την αρχαιοελληνική παράδοση αυτοδιαχείρισης – μια ιστορία 2.500 ετών που δείχνει ότι οι νησιώτες πάντα ήξεραν πώς να προστατεύουν τον τόπο τους.
Στον αντίποδα όλων αυτών των δημιουργικών και παραγωγικών πρωτοβουλιών, βρέθηκε –αναπόφευκτα– και η συζήτηση για το βιβλίο του Αλέξη Τσίπρα. Ο κ. Παπασταύρου μίλησε με προσωπική εμπειρία: η περίοδος εκείνης της διακυβέρνησης χαρακτηρίστηκε από τοξικότητα, στοχοποιήσεις και μια πολιτική κουλτούρα που πλήγωσε όχι μόνο πολιτικούς αντιπάλους αλλά και οικογένειες. Και όταν σήμερα επιχειρείται μια προσπάθεια «επανατοποθέτησης» του κ. Τσίπρα στον δημόσιο διάλογο μέσω ενός βιβλίου, η απουσία αυτοκριτικής δεν περνά απαρατήρητη.
Η ουσία είναι μία: η χώρα σήμερα αλλάζει σελίδα. Με μεγάλα ενεργειακά έργα που ενισχύουν τον εθνικό πλούτο, με πολιτικές που βάζουν την Ελλάδα στον διεθνή χάρτη, με τοπικές κοινωνίες που λειτουργούν ως πρότυπα υπευθυνότητας. Και με μια κυβέρνηση που έχει αποδείξει ότι κοιτάζει μπροστά – όχι πίσω, ούτε στο τοξικό κλίμα του παρελθόντος.
Η Ελλάδα προχωρά. Και αυτό δεν μπορεί να το επισκιάσει κανένα «περιτύλιγμα» από το χθες.
