Η Νίκη Κεραμέως υπερασπίστηκε σθεναρά το εργασιακό νομοσχέδιο απέναντι σε μια αντιπολίτευση που αναζητά απεγνωσμένα αφήγημα, μετατρέποντας μια μεταρρύθμιση υπέρ των εργαζομένων σε πεδίο παραπληροφόρησης

Η συνεδρίαση της Επιτροπής Κοινωνικών Υποθέσεων στη Βουλή για το εργασιακό νομοσχέδιο θύμιζε περισσότερο θεατρική παρά πολιτική αντιπαράθεση. Από τη μία πλευρά, η υπουργός Εργασίας Νίκη Κεραμέως παρουσίαζε συγκεκριμένες ρυθμίσεις που φέρνουν ευελιξία, ασφάλεια και εκσυγχρονισμό στην αγορά εργασίας· από την άλλη, μια αντιπολίτευση που, αντί να μπει στην ουσία, προτίμησε να σηκώσει παντιέρα για ένα ανύπαρκτο «13ωρο», προσπαθώντας να δημιουργήσει εντυπώσεις.

Η υπουργός στάθηκε με αυτοπεποίθηση απέναντι σε φωνές που, όπως φάνηκε, είχαν προαποφασίσει την αντίδρασή τους πριν καν ακούσουν τι προβλέπει το νομοσχέδιο. Με αριθμούς, παραδείγματα και σαφή επιχειρήματα, απάντησε στην παραπληροφόρηση, εξηγώντας ότι η ρύθμιση για επιπλέον ώρες αφορά περιπτώσεις δύο διαφορετικών εργοδοτών και μάλιστα με σαφή όρια και εγγυήσεις για τον εργαζόμενο. Με λίγα λόγια, καμία σχέση με το «13ωρο του τρόμου» που κάποιοι προσπαθούν να παρουσιάσουν.

Απέναντί της, οι εκπρόσωποι του ΚΚΕ, του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ κινήθηκαν στη γνωστή γραμμή: «όχι σε όλα». Ο Χρήστος Κατσώτης επέλεξε να επιτεθεί με συνθήματα του προηγούμενου αιώνα, μιλώντας για “επιστροφή στο 1880”, ενώ ο Παύλος Χρηστίδης επέμεινε στο αφήγημα της “απορρύθμισης”, λες και η ενίσχυση των γονικών αδειών ή η επέκταση των επιδομάτων μητρότητας αποτελούν… πισωγύρισμα.

Η υπουργός, χωρίς να υψώσει τον τόνο, έβαλε τα πράγματα στη θέση τους:
«Το νομοσχέδιο δίνει περισσότερα δικαιώματα, όχι λιγότερα. Προστατεύει τις γυναίκες, ενισχύει τις οικογένειες, μειώνει τη γραφειοκρατία και ανοίγει τον δρόμο για πιο ευέλικτες μορφές απασχόλησης – χωρίς καμία μείωση μισθού», σημείωσε χαρακτηριστικά.

Η αντιπολίτευση «κόλλησε» στο 13ωρο – η κυβέρνηση συνεχίζει με μεταρρυθμίσεις

Παρακολουθώντας τη συζήτηση, δεν ήταν δύσκολο να διακρίνει κανείς το χάσμα πολιτικής κουλτούρας: από τη μία, μια κυβέρνηση που επιχειρεί να φέρει κανόνες σε μια αγορά εργασίας που αλλάζει ραγδαία· από την άλλη, κόμματα που δείχνουν να νοσταλγούν την εποχή των συνθημάτων και των μικροπολιτικών εντυπώσεων.

Η αντιπολίτευση επένδυσε στη σύγχυση. Ενώ η Κεραμέως παρουσίαζε νέες ρυθμίσεις για τετραήμερη εργασία, αφορολόγητο γονικό επίδομα και απλούστερες προσλήψεις μέσω ενιαίου εντύπου, οι βουλευτές της αντιπολίτευσης προσπαθούσαν να αποσπάσουν την προσοχή, αναπαράγοντας αποσπασματικές φράσεις και επικοινωνιακά “σλόγκαν” που δεν είχαν καμία σχέση με το πραγματικό περιεχόμενο του νομοσχεδίου.

Στην ουσία, αυτό που ενοχλεί τα κόμματα της αντιπολίτευσης δεν είναι το εργασιακό. Είναι το γεγονός ότι η κυβέρνηση προχωρά σε αλλαγές που εκσυγχρονίζουν, ψηφιοποιούν και νοικοκυρεύουν μια αγορά που για χρόνια έμενε στάσιμη. Οι “παλιές σχολές” πολιτικής διαχείρισης δείχνουν να μην αντέχουν μπροστά σε μεταρρυθμίσεις που συνδυάζουν κοινωνική προστασία με ευελιξία.

Η εικόνα της Νίκης Κεραμέως στη Βουλή ήταν αυτή μιας υπουργού που δεν μασά τα λόγια της και μιλά με στοιχεία, όχι συνθήματα. Αντίθετα, η αντιπολίτευση φάνηκε να εξαντλείται στη δραματοποίηση, υιοθετώντας μια γραμμή επικοινωνιακής υπερβολής που θυμίζει περισσότερο προεκλογικό φυλλάδιο παρά σοβαρή κοινοβουλευτική τοποθέτηση.

Όσο κι αν κάποιοι προσπαθούν να “πουλήσουν” φόβο και σύγχυση, το γεγονός παραμένει: το νέο εργασιακό νομοσχέδιο φέρνει ρυθμίσεις που διευκολύνουν τους εργαζόμενους, θωρακίζουν τα δικαιώματα και προσαρμόζουν την Ελλάδα στις σύγχρονες ευρωπαϊκές πρακτικές.

Η αντιπολίτευση μπορεί να συνεχίζει να «δουλεύει» υπερωρίες στα fake news· η κυβέρνηση όμως συνεχίζει να δουλεύει για τους εργαζόμενους.