Περισσότερο με εκλογές σε φοιτητικό αμφιθέατρο έμοιαζε η ομιλία του Στέφανου Κασσελάκη το Σάββατο στην Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ, παρά με ομιλία προέδρου κόμματος.
Ο λόγος του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ είχε στον πυρήνα του έναν εφηβικό θυμό, διόλου ενωτικό κι ας ευαγγελιζόταν πως «η αποχώρηση των υπό διαγραφή στελεχών, δεν είναι η διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ αλλά η αρχή της ενότητας.»
Η ομιλία του αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης δεν είχε ειρμό, δεν είχε δομή και κυρίως δεν είχε πολιτικό υπόβαθρο και ιδεολογική ταυτότητα. Ήταν θα λέγαμε ανάγνωση ενός κειμένου σε στυλ ανάρτησης στα Social Media και μηδέν προετοιμασία από την πλευρά του ομιλητή.
Ειρωνικό μειδίαμα προκάλεσε, επίσης, η δήλωση του Στέφανου Κασσελάκη ότι δεν έχει δικό του στενό κύκλο την ώρα που οι απανωτές καταγγελίες των δημοσιογράφων που εργάζονται στα κομματικά ΜΜΕ φανερώνουν ότι το αντίθετο ισχύει.
Με δυο λόγια, η ομιλία του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ αντί να του προσθέσει πόντους τον έβλαψε, καθώς δύσκολα τα στελέχη του κόμματός του να εμψυχώθηκαν και να ένιωσαν ότι έχουν στιβαρή ηγεσία και όχι ένα ρομαντικό και ταυτόχρονα θυμωμένο έφηβο, με άγνοια πολιτικού ρίσκου.
