Ο πολυμέτωπος εμφύλιος στον ΣΥΡΙΖΑ βάζει φωτιά στο πολιτικό σκηνικό, το οποίο με τις εξελίξεις στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης θα αλλάξει ριζικά

Οι ραγδαίες εξελίξεις στα εσωκομματικά προβλήματα του ΣΥΡΙΖΑ, δεν επηρεάζουν μόνο το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αλλά αντιθέτως θα καθορίσουν το μελλοντικό πολιτικό σκηνικό. Μετακινήσεις στελεχών και ψηφοφόρων, πολιτικές συνεργασίες και νέοι πολιτικοί φορείς, θα διαμορφώσουν μία νέα πραγματικότητα. Είναι γεγονός πως η άτακτη διάλυση του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία είναι πιο πιθανή τη δεδομένη στιγμή, συμφέρει περισσότερο τα υπόλοιπα κόμματα, από ότι μία στοχευμένη ιδεολογική διάσπαση.

Διάλυση ή διάσπαση; 

Το μεγάλο ερώτημα με τα εσωκομματικά του ΣΥΡΙΖΑ είναι εάν βαδίζει σε διάσπαση ή πολυδιάσπαση, είτε προς άτακτη διάλυση. Πρόκειται για τρεις διαφορετικές εκδοχές, με ανάλογα αποτελέσματα στη διαμόρφωση του πολιτικού σκηνικού. Στην πρώτη περίπτωση της διάσπασης ή (πολυδιάσπασης), θα σχηματιστεί συντονισμένα ένας ή περισσότεροι νέοι πολιτικοί φορείς αντλώντας στελέχη και ψηφοφόρους από τον ΣΥΡΙΖΑ και ενδεχομένως και από άλλα κόμματα με παρεμφερή ιδεολογία. Σε αυτή την περίπτωση τα αποτελέσματα είναι αμφίδρομα με αμφότερες μετακινήσεις ψηφοφόρων και στελεχών.

Η άτακτη διάλυση, την οποία όπως φαίνεται επιδιώκει η ομάδα Κασσελάκη με τις αιφνιδιαστικές διαγραφές, συμφέρει περισσότερο τον ΣΥΡΙΖΑ, καθώς τα «ορφανά» στελέχη θα βρουν πολιτικό καταφύγιο σε άλλους αριστερούς κόλπους, με τον ΣΥΡΙΖΑ να θεωρεί πως κρατάει τον πυρήνα του. Ωστόσο, τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Και στις δύο περιπτώσεις το πολιτικό σκηνικό αλλάζει, αλλά ποιος ωφελείται και πως;

Νέα Δημοκρατία 

Το κυβερνόν κόμμα όποια και αν είναι η εξέλιξη θα παραμείνει αμετάβλητο, ωστόσο σύμφωνα με πηγές μέσα από την Πειραιώς, παρακολουθούν τις εξελίξεις με διακριτικότητα. Στη Νέα Δημοκρατία επιθυμούν μία δημιουργική αντιπολίτευση, με πολιτικά επιχειρήματα, με σκοπό τη σωστή λειτουργία του κοινοβουλευτισμού.

ΠΑΣΟΚ -ΚΙΝΑΛ

Ανέκαθεν ΠΑΣΟΚ και Συνασπισμός λειτουργούσαν ως συγκοινωνούντα δοχεία. Οι εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ είναι δίκοπο μαχαίρι για το κόμμα του Νίκου Ανδρουλάκη. Ενδεχόμενη άτακτη διάλυση του ΣΥΡΙΖΑ, θα μπορούσε να τροφοδοτήσει το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ με κάποια στελέχη και με διεύρυνση της εκλογικής του βάσης. Ωστόσο, αυτό το ενδεχόμενο θα μπορούσε να έχει αμφίδρομα αποτελέσματα, με τον ΣΥΡΙΖΑ να εκτείνεται περισσότερο στην κεντροαριστερά και να ενσωματώνει την παπανδρεϊκή πτέρυγα. Αντιθέτως η διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ δεν θα το ωφελήσει καθώς οι νέοι κομματικοί φορείς θα αποσπάσουν μέρος της εκλογικής τους βάσης.

ΚΚΕ

Το ΚΚΕ παρακολουθεί τις εξελίξεις και στέκεται στην συντονισμένη αύξηση των ποσοστών του. Το μεγαλύτερο μέρος των ποσοστιαίων κερδών του βασίζεται στα δυσαρεστημένα αριστερά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που καταφεύγουν στην πατροπαράδοτη αριστερά. Προφανώς, δεν υπάρχουν διαρροές, ενώ περισσότερο κερδισμένο θα βγει είτε από τη διάλυση, είτε από την διάσπαση.

Πλεύση Ελευθερίας

Η Ζωή Κωνσταντοπούλου προέρχεται από τον ΣΥΡΙΖΑ και μάλιστα από την παραδοσιακή μορφή του ως Συνασπισμό, αφού ο πατέρας της, Νίκος Κωνσταντόπουλος είχε διατελέσει πρόεδρος του Κόμματος. Φυσικά έχει ανοιχτούς διαύλους επικοινωνίας με δυσαρεστημένα στελέχη και είναι έτοιμη να επωφεληθεί είτε με τη διάλυση, προσκαλώντας τα δυσαρεστημένα στελέχη, είτε με την διάσπαση ελπίζοντας σε ευρύτερες συνεργασίες με τους νέους πολιτικούς φορείς.

Σπαρτιάτες – Νίκη – Ελληνική Λύση

Τα τρία δεξιά κόμματα δεν έχουν κανένα σημείο επαφής με το ΣΥΡΙΖΑ, οπότε λογικά ούτε ωφελούνται, ούτε ζημιώνονται από τις εκεί εξελίξεις.

Εξωκοινοβουλευτική αριστερά

Τα κόμματα της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς και ιδίως το ΜΕρΑ 25 και ο ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα προσπαθήσουν να επωφεληθούν από τις πιο ριζοσπαστικές τάσεις του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίες θα μείνουν ορφανές είτε με τη διάσπαση, είτε με τη διάλυση.

Νέοι πολιτικοί φορείς

Και εδώ είναι το μεγάλο ερώτημα για τη διαμόρφωση του πολιτικού σκηνικού. Ποιοί και πόσοι φορείς θα δημιουργηθούν, πως θα κινηθούν ιδεολογικά και προς τα πού θα στρέψουν τον ΣΥΡΙΖΑ και τα υπόλοιπα κόμματα, καθώς και αν θα επιδιώξουν πολιτικές συνεργασίες με άλλα κόμματα. Μέσα σε όλα αυτά υπάρχει και ο παράγοντας «Ανδρέας Λοβέρδος», ο οποίος στις 20 Νοεμβρίου θα βάλει το λιθαράκι στη διαμόρφωση του πολιτικού σκηνικού και ενδεχομένως να επηρεάσει και την κεντροδεξιά πολυκατοικία.

Προφανώς, ζούμε το τέλος της παραδοσιακής μεταπολίτευσης, με τη διαμόρφωση ενός άγνωστου ακόμα πολιτικού σκηνικού, στο οποίο κυρίαρχος φαίνεται ο Κυριάκος Μητσοτάκης, που ψάχνει να βρει έναν αξιόλογο αντίπαλο.