Όταν η κριτική γίνεται αυτοσκοπός και οι πολίτες μένουν εκτός σχεδίου
Η ΔΕΘ 2025 αποκάλυψε για άλλη μια φορά την πραγματική εικόνα της αντιπολίτευσης: μία δύναμη που έχει επενδύσει όλα τα πολιτικά της κεφάλαια στην αντιπαράθεση και τον θόρυβο, αφήνοντας πίσω κάθε ίχνος υπεύθυνης πολιτικής πρότασης. Αντί να καταθέτει ολοκληρωμένα σχέδια για την ενίσχυση της μεσαίας τάξης ή για την αντιμετώπιση της ακρίβειας, η αντιπολίτευση περιορίζεται σε ένα συνεχές κρεσέντο κριτικής, ακολουθώντας μονοσήμαντες γραμμές που συχνά αγγίζουν τα όρια της υπερβολής.
Κάθε δημόσια εμφάνιση, κάθε συνέντευξη και κάθε δήλωση περιορίζεται σε έναν βασικό άξονα: να καταγγείλει τις αποφάσεις της κυβέρνησης, χωρίς ποτέ να καταθέσει εναλλακτικές λύσεις. Το ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΚΕ και λοιποί σχηματισμοί δεν προσφέρουν πολιτική κατεύθυνση, αλλά ένα σκηνικό διαρκούς αντιπαράθεσης που λειτουργεί περισσότερο σαν τηλεοπτική παράσταση παρά σαν εργαλείο για την κοινωνία.
Η στατιστική πραγματικότητα είναι αδιάψευστη: έξι χρόνια μετά, η αντιπολίτευση δεν έχει καταφέρει να αναδείξει μια συνεκτική στρατηγική για την οικονομία ή την κοινωνική προστασία. Αντίθετα, οι δημόσιες τοποθετήσεις τους μοιάζουν επαναλαμβανόμενες, δομημένες αποκλειστικά γύρω από την επίθεση στον πολιτικό αντίπαλο. Η έλλειψη σοβαρής επεξεργασίας των οικονομικών, κοινωνικών και κλιματικών ζητημάτων είναι εμφανής και εκθέτει την ίδια την αξιωματική αντιπολίτευση στα μάτια των πολιτών.
Η Πολιτική Αντιπαράθεση Αντί Σχεδίου
Η σταθερή επένδυση της αντιπολίτευσης στον θόρυβο και την αντιπαράθεση έχει μετατραπεί σε πολιτική ταυτότητα. Αντί να συζητούν συγκεκριμένα προγράμματα για τους πολίτες, περιορίζονται σε καταγγελίες, αναλύσεις που καταλήγουν σε αδιέξοδο και υποσχέσεις χωρίς αντίκρισμα. Στις δημόσιες συζητήσεις, η επίθεση στον αντίπαλο συχνά υποκαθιστά την ουσιαστική πολιτική πρόταση, ενώ η έλλειψη σχεδιασμού και στρατηγικής εκθέτει την ίδια την αντιπολίτευση ως μη έτοιμη να αναλάβει τη διακυβέρνηση.
Η κοινωνία παρακολουθεί και βλέπει καθαρά ότι η αντιπολίτευση δεν λειτουργεί ως αξιωματική εναλλακτική δύναμη αλλά ως μηχανισμός μόνιμης καταγγελίας. Δεν υπάρχει καμία καινοτομία, καμία πρόταση που να προσφέρει σαφή διέξοδο ή να δείχνει προετοιμασία για διακυβέρνηση. Η συνεχής εστίαση σε “μαύρες λίστες” κυβερνητικών πεπραγμένων, σε υπερβολές και σε προσωπικές επιθέσεις, δεν δημιουργεί πολιτική αξία, αλλά πολιτική φθορά.
Το πιο εντυπωσιακό όμως είναι η έλλειψη συνέπειας. Η αντιπολίτευση καταγγέλλει προβλήματα, αλλά ποτέ δεν εξηγεί πώς θα τα λύσει, ποιοι πόροι χρειάζονται ή ποιο θα είναι το πρακτικό αποτέλεσμα των προτάσεών της. Αυτό δεν είναι πολιτική, είναι επικοινωνία χωρίς περιεχόμενο, και το κοινό το καταλαβαίνει. Οι πολίτες βλέπουν ότι η αντιπολίτευση έχει μετατραπεί σε έναν θορυβώδη μηχανισμό που αναπαράγει καθημερινά κριτικές, χωρίς να φέρνει λύσεις.
Σε αυτή την πραγματικότητα, η ΔΕΘ 2025 λειτουργεί ως καθρέφτης: η αντιπολίτευση επενδύει στο θόρυβο και την αντιπαράθεση, ενώ οι πολίτες χρειάζονται σχέδιο, δράση και λύσεις. Η επιλογή της συνεχούς επίθεσης χωρίς σχέδιο δεν είναι απλώς μια στρατηγική. Είναι πολιτική ανεπάρκεια που εκθέτει τον ίδιο τον θεσμό της αξιωματικής αντιπολίτευσης και φανερώνει ξεκάθαρα ποιος μπορεί και ποιος δεν μπορεί να αναλάβει την ευθύνη για τη χώρα.
Συνολικά, η ΔΕΘ 2025 επιβεβαιώνει κάτι που όλοι βλέπουν αλλά λίγοι παραδέχονται: η αντιπολίτευση δεν προσφέρει εναλλακτική πολιτική, επενδύει αποκλειστικά στον θόρυβο, και η συνεχής της εστίαση στην αντιπαράθεση την καθιστά αναξιόπιστη στα μάτια των πολιτών. Η κοινωνία χρειάζεται λύσεις, όχι επικοινωνιακά πυροτεχνήματα.