Δεν θα σε ξεχάσω ποτέ φίλε…
Γιατί ρε συ Αντώνη; Γιατί την έκανες έτσι ξαφνικά; Γιατί δεν πρόσεξες λίγο παραπάνω.
Σου θύμωσα να ξέρεις. Γιατί τα είχαμε πει πολλές φορές. Πάντα σου έλεγα να ξεκουράζεσαι, να ηρεμείς. Δεν το ήθελες ποτέ. Να δουλεύεις ήθελες, όλη την ημέρα και όλη τη νύχτα. Στις δύο σου αγάπες. Τη δημοσιογραφία και το “Old Fashioned”, το μαγαζί που δούλευες σχεδόν μία δεκαετία.
Το να πω για τα εργασιακά σου προτερήματα είναι περιττό. Όλοι οι συνάδελφοι στην «πιάτσα» ξέρουν τι ήσουν και τι έκανες. Στα 35 σου και άφησες στιβαρή την υπογραφή σου στο ελεύθερο και στη συνέχεια στο αστυνομικό ρεπορτάζ.
Για τα ανθρώπινα προτερήματά σου θα μιλήσω. Γιατί ήσουν ο άνθρωπος που όποια ώρα κι αν επικοινωνούσε φίλος, συγγενής, συνάδελφος ή οποιοσδήποτε, ήσουν εκεί. Για όλους. Να συνδράμεις, να βοηθήσεις, να στηρίξεις.
Δεν πρόσεξες φίλε. Δεν πρόσεξες τον εαυτό σου καθόλου. Έζησες πολύ δυνατά τη ζωή σου και μέσα στην ένταση. Αλλά δεν ξεκουράστηκες ποτέ. Και την πάτησες από αυτή σου την πρόθεση και διάθεση.
Δεν προλάβαμε ρε φίλε να ζήσουμε και να κάνουμε όσα θέλουμε. Είχαμε σχεδιάσει τόσα, είχαμε πει τόσα.
Τουλάχιστον τώρα, ξεκουράσου Αντώνη Χρυσουλάκη. Και δώσε χαιρετίσματα, ξέρεις εσύ που.
Σ’ ευχαριστούμε για όλα ρε φίλε. Σ’ ευχαριστώ για τη φιλία σου.
See you on the other side!
