Όταν η μονομερής κριτική γίνεται άλλοθι για την έλλειψη ουσιαστικού πολιτικού λόγου και υπευθυνότητας
Η πολιτική αντιπαράθεση γύρω από τον ΟΠΕΚΕΠΕ και την ακρίβεια συνεχίζεται σε υψηλούς τόνους, αλλά πέρα από τις φωνές και τις καταγγελίες, είναι σαφές ότι η αντιπολίτευση επιλέγει να κινείται σε έναν φαύλο κύκλο μονομερούς κριτικής χωρίς προτάσεις ουσίας. Ενώ ζητούν «πλήρη διαλεύκανση» και διατυπώνουν αιχμές για «πολιτικές ευθύνες», παραβλέπουν την δική τους παλαιότερη σιωπή και έλλειψη ουσιαστικού ελέγχου σε αντίστοιχες περιπτώσεις.
Εντυπωσιακή είναι η εναλλαγή της αντιπολίτευσης από τη μία σε κραυγές για σκάνδαλα και από την άλλη σε εύκολες επικρίσεις της κυβέρνησης για την ίδρυση της Εθνικής Αρχής Διαφάνειας, την οποία η ίδια είχε προτείνει αλλά καθυστέρησε να υλοποιήσει. Η διαρκής προσπάθεια να ταυτίσουν κάθε πρωτοβουλία της κυβέρνησης με «συγκάλυψη» αποκαλύπτει μια στρατηγική που εξαντλείται στη δημιουργία εντυπώσεων αντί στην παραγωγή λύσεων.
Τα κόμματα της αντιπολίτευσης δείχνουν να αδυνατούν να αναλάβουν το βάρος της ευθύνης τους για το πολιτικό κλίμα και τις διαχειριστικές τους παραλείψεις, στρεφόμενα συνεχώς σε γενικεύσεις και υπερβολές. Η άρνηση να συνεργαστούν με σοβαρότητα στην αντιμετώπιση των πραγματικών προβλημάτων, όπως η ακρίβεια και η διαφάνεια, δημιουργεί την εικόνα ότι η κριτική τους είναι περισσότερο επικοινωνιακό παιχνίδι παρά ουσιαστική πολιτική παρέμβαση.
Τελικά, η αντιπολίτευση φαντάζει παγιδευμένη σε έναν φαύλο κύκλο επικοινωνιακών ακροβασιών και δηλώσεων που εκθέτουν περισσότερο τους ίδιους παρά την κυβέρνηση. Αντί να συμβάλλουν σε έναν εποικοδομητικό διάλογο, συνεχίζουν να τροφοδοτούν τη διχόνοια και την αβεβαιότητα, αποδεικνύοντας ότι η εποχή της υπεύθυνης αντιπολίτευσης παραμένει ακόμη ζητούμενο.
