Δεν είναι σύνηθες στην ελληνική πολιτική σκηνή να μιλά κανείς για χρονοδιαγράμματα που τηρούνται, έργα που προχωρούν και μεταρρυθμίσεις που υλοποιούνται. Κι όμως, αυτό ακριβώς αποτυπώνεται σήμερα στο πεδίο των υποδομών και των μεταφορών, έναν τομέα που επί δεκαετίες ταυτίστηκε με καθυστερήσεις, παθογένειες και χαμένες ευκαιρίες.
Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας έχει αποδείξει ότι διαθέτει σχέδιο, συνέχεια και πολιτική βούληση. Και το 2026 αναδεικνύεται σε έτος-ορόσημο, καθώς συμπυκνώνει την ωρίμανση επιλογών που έγιναν νωρίς, μεθοδικά και χωρίς επικοινωνιακά πυροτεχνήματα. Από το Μετρό Θεσσαλονίκης και την επέκτασή του προς την Καλαμαριά, έως την ολοκλήρωση κρίσιμων οδικών αξόνων όπως ο Ε65 και την πρόοδο του ΒΟΑΚ, το αποτύπωμα είναι πλέον ορατό.
Ιδιαίτερη σημασία έχει και η έμφαση στις μεταρρυθμίσεις, πέρα από το μπετόν και την άσφαλτο. Η αναβάθμιση της αεροναυτιλίας, ο εκσυγχρονισμός των συστημάτων, οι προσλήψεις εξειδικευμένου προσωπικού και το νέο αεροδρόμιο στο Καστέλλι δείχνουν ότι η κυβέρνηση αντιλαμβάνεται τις υποδομές ως μοχλό εθνικής αξιοπιστίας και αναπτυξιακής δυναμικής.
Σε αυτό το πλαίσιο, ο ρόλος της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών είναι κομβικός. Με χαμηλούς τόνους, προσήλωση στους στόχους και καθαρό μήνυμα: τα ώριμα έργα τελειώνουν, τα μεγάλα έργα προχωρούν, οι πολίτες βλέπουν αποτέλεσμα.
Την ώρα που η αντιπολίτευση παραμένει εγκλωβισμένη σε εύκολες καταγγελίες και γενικόλογες υποσχέσεις, η κυβέρνηση απαντά με εργοτάξια, χρονοδιαγράμματα και παραδόσεις. Και αυτό, όσο κι αν ενοχλεί κάποιους, είναι τελικά το πιο ισχυρό πολιτικό επιχείρημα.
