Η παράδοση της πρώτης φρεγάτας FDI HN «Κίμων» στο Πολεμικό Ναυτικό, στα ναυπηγεία της Naval Group στη Λοριάν, δεν ήταν μια τυπική στρατιωτική τελετή. Αποτελεί σαφές πολιτικό γεγονός, με ευρύτερο παραπολιτικό βάρος, καθώς εντάσσεται στον στρατηγικό επανασχεδιασμό της χώρας στον τομέα της άμυνας και της αποτροπής, τον οποίο υλοποιεί η κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Σε μια περίοδο που η αστάθεια στην Ανατολική Μεσόγειο παραμένει δεδομένη και οι γεωπολιτικές ισορροπίες μεταβάλλονται διαρκώς, η επιλογή της Αθήνας να επενδύσει σε σύγχρονες κύριες μονάδες επιφανείας δεν είναι ούτε αυτονόητη ούτε ουδέτερη. Είναι πολιτική επιλογή υψηλού ρίσκου και υψηλής απόδοσης. Και είναι ακριβώς αυτή η επιλογή που διαφοροποιεί τη σημερινή κυβέρνηση από προηγούμενες περιόδους αδράνειας ή επικοινωνιακής διαχείρισης της άμυνας.
Ο Νίκος Δένδιας, με προσεκτικές αλλά σαφείς διατυπώσεις, περιέγραψε το πραγματικό διακύβευμα: μια νησιωτική χώρα με τον μεγαλύτερο εμπορικό στόλο στον κόσμο δεν μπορεί να λειτουργεί με Πολεμικό Ναυτικό περιορισμένων δυνατοτήτων. Η «Κίμων» δεν ενισχύει απλώς τον στόλο· επαναπροσδιορίζει το επιχειρησιακό του αποτύπωμα, από το Αιγαίο έως την Ανατολική Μεσόγειο.
Η αποτροπή ως κυβερνητική πολιτική
Η ένταξη των φρεγατών Belharra δημιουργεί, για πρώτη φορά μετά από δεκαετίες, συνθήκες πραγματικής αντιαεροπορικής άμυνας περιοχής για το Πολεμικό Ναυτικό. Αυτό δεν αφορά μόνο το στράτευμα. Αφορά τη διπλωματία, τις συμμαχίες και την αξιοπιστία της χώρας στο ευρωπαϊκό και νατοϊκό περιβάλλον. Δεν είναι τυχαίο ότι η τελετή παράδοσης συνδέθηκε ευθέως με τη στρατηγική σχέση Ελλάδας–Γαλλίας, μια σχέση που έχει αποκτήσει πλέον και χειροπιαστό περιεχόμενο.
Ιδιαίτερη πολιτική σημασία έχει και η ανακοίνωση για συμμετοχή της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας σε ποσοστό 25% στα επόμενα προγράμματα. Πρόκειται για μετατόπιση από το μοντέλο των «αγορών χωρίς επιστροφή» σε μια πιο ώριμη αμυντική πολιτική, με εγχώρια προστιθέμενη αξία και τεχνογνωσία.
Σε αντίθεση με εύκολες καταγγελίες ή θεωρητικές αναλύσεις περί «εξοπλιστικής κούρσας», η κυβέρνηση επιλέγει να απαντά με πράξεις. Η «Κίμων» είναι το πρώτο απτό αποτέλεσμα αυτής της επιλογής. Και είναι ταυτόχρονα μια υπενθύμιση ότι στην περιοχή μας η ισχύς δεν διακηρύσσεται – αποδεικνύεται.
