Βαριές ευθύνες απέδωσε στον Αλέξη Τσίπρα ο πρώην υπουργός Δικαιοσύνης του ΣΥΡΙΖΑ, Σταύρος Κοντονής, μιλώντας στον ραδιοφωνικό σταθμό Status FM 107.7. Και δεν ήταν απλώς μια ακόμα διαφοροποίηση από τις πολλές που συνηθίσαμε τα τελευταία χρόνια. Ήταν μια κατά μέτωπο επίθεση, που αποκάλυψε το αυτονόητο: ότι η κρίση στην αριστερά έχει ονοματεπώνυμο — και αυτό είναι Αλέξης Τσίπρας.
«Αν άφησε τον ΣΥΡΙΖΑ στο 17% και ξεκινά με 9%, δεν θα μακροημερεύσει», είπε ο Κοντονής, συνοψίζοντας με μια φράση το πολιτικό ναυάγιο ενός ανθρώπου που κάποτε πίστεψε ότι μπορεί να γίνει ο “ηγέτης της νέας εποχής”. Αντ’ αυτού, έγινε ο καταλύτης της αποσύνθεσης της αριστεράς, εγκλωβισμένος στην προσωπική του ατζέντα και την εμμονή του με την πολιτική επιστροφή, έστω και μέσα από τη συγγραφή ενός βιβλίου που περισσότερο θυμίζει προκήρυξη παρά ανάλυση.
Ο πρώην υπουργός δεν μάσησε τα λόγια του ούτε όταν μίλησε για το πολιτικό τοπίο της κεντροαριστεράς. «Δεν μπορεί να ξεπεραστεί το αδιέξοδο ούτε με Μεσσίες ούτε με τεχνητές ενώσεις», σημείωσε. Μόνο που αυτό ακριβώς επιχειρεί ο Τσίπρας: να παρουσιάσει τον εαυτό του ως τον από μηχανής θεό, την ώρα που οι πολίτες έχουν προ πολλού αλλάξει σελίδα. Όταν ένα κόμμα που κυβέρνησε τη χώρα καταλήγει να διαπληκτίζεται για το ποιος θα γράψει το επόμενο μανιφέστο, τότε δεν έχει πια μέλλον — μόνο παρελθόν.
Ο Τσίπρας σκάβει μόνος του τον λάκκο της Αριστεράς
Κι όμως, ο Τσίπρας επιμένει. Με ύφος διδακτικό, προσπαθεί να πείσει πως “ο ίδιος έχει τη λύση”. Μα πώς να πείσει, όταν οι ίδιοι οι συνεργάτες του —όπως ο Κοντονής— αποκαλύπτουν πως ο “σωτήρας” είναι ο ίδιος που προκάλεσε την καταστροφή; Πώς να εμπνεύσει, όταν η “αναγέννηση” που υπόσχεται μοιάζει περισσότερο με προσωπικό σχέδιο πολιτικής επιβίωσης;
Η ειρωνεία είναι πως την ώρα που ο πρώην πρωθυπουργός προσπαθεί να αναστήσει τη “νέα αριστερά”, η ίδια η κοινωνία έχει περάσει αλλού: σε μια εποχή σταθερότητας, ευθύνης και θεσμικής σοβαρότητας. Ενώ η κυβέρνηση επενδύει στην ανάπτυξη, στη διεθνή αξιοπιστία και στη στήριξη των πολιτών απέναντι στην ακρίβεια, ο Τσίπρας αναλώνεται σε μικροπολιτικές ρητορείες και προσωπικές αναμνήσεις εξουσίας.
Ο Κοντονής δεν παρέλειψε να καυτηριάσει και την απόπειρα πολιτικής εκμετάλλευσης τραγωδιών, όπως τα Τέμπη — κατονομάζοντας τόσο τον Κυριάκο Βελόπουλο όσο και τον ΣΥΡΙΖΑ. «Είναι κόμματα που συνέδεαν το δράμα των Τεμπών με τον θάνατο του γιου της Εισαγγελέως της Λάρισας», είπε. Λόγια που αποκαλύπτουν πόσο χαμηλά έχει φτάσει ο “πρώην αρχηγός της Αριστεράς” για να μείνει στο προσκήνιο.
Από το «Πρώτη φορά Αριστερά» στο «Πρώτη φορά… χωρίς κόμμα», ο Τσίπρας δείχνει πως δεν διδάχτηκε τίποτα. Και αν νομίζει ότι η πολιτική αναβίωση περνά μέσα από εκδοτικές παρουσιάσεις και “προοδευτικές λέσχες”, τότε πράγματι —όπως είπε ο Κοντονής— “δεν θα μακροημερεύσει”.
Γιατί στην πολιτική, η αυτογνωσία είναι αρετή. Και ο Αλέξης Τσίπρας φαίνεται να την έχει χάσει οριστικά.
