Σε τεντωμένο σχοινί ακροβατεί η κυβέρνηση με αφορμή το νομοσχέδιο για τα ομόφυλα ζευγάρια
Πριν ακόμα οριστικοποιηθεί ο χρόνος που θα καταρτισθεί το νομοσχέδιο για τα ομόφυλα ζευγάρια στην ολομέλεια της Βουλής, το κυβερνητικό επιτελείο επιδίδεται σε μαραθώνιο ενημέρωσης, προσδοκώντας είτε την αλλαγή στάσης, είτε τον συμβιβασμό όσων διαφωνούν.
Η πρώτη εσωτερική κρίση
Ουσιαστικά στα πέντε χρόνια διακυβέρνησης, είναι η πρώτη σοβαρή κρίση στην κυβερνητική συνοχή, η οποία συνοδεύεται από αρκετές διαφοροποιήσεις πρωτοκλασάτων στελεχών. Στόχος του πρωθυπουργού είναι να κρατήσει χαμηλά τους τόνους, να μην επιβάλει κομματική πειθαρχία, χαρακτηρίζοντας την απόφαση τους ως ζήτημα συνείδησης, προσπαθώντας να βγάλει αλώβητη την παράταξη, όταν έρθει προς ψήφιση το νομοσχέδιο.
Το στοίχημα της ενότητας
Ο πρωταρχικός στόχος είναι να επιτευχθεί ο συμβιβασμός με όσους διαφωνούν, προκειμένου να μην βαθύνει το ρήγμα. Να αποφευχθούν δημόσιες δηλώσεις στελεχών, που θα δυναμιτίσουν το κλίμα και το κυριότερο να μην ξεφύγει η κατάσταση με έναρξη εσωκομματικού εμφυλίου. Μέσω του διαλόγου και των θέσεων όσων διαφοροποιούνται, θα εντοπιστούν οι κόκκινες γραμμές, το ηθικό πλαίσιο και οι ιδιαιτερότητες. Μέχρι να έρθει το νομοσχέδιο στη Βουλή, η Πειραιώς «θα στεγανοποιήσει τα πλαίσια», ώστε να αποφευχθούν αχρείαστες διαρροές με ενδεχόμενη διάσπαση. Αδιαπραγμάτευτο επιχείρημα, είναι η ολοκλήρωση του κυβερνητικού έργου, με επίκεντρο την ενότητα της δημοκρατικής παράταξης, που λύνει τα προβλήματα μέσω του διαλόγου.
Η βάση και οι… μνηστήρες
Έντονες αντιδράσεις υπάρχουν και στη βάση της Νέας Δημοκρατίας. Αρκετοί από τους ψηφοφόρους που βρίσκονται προς τα δεξιά της παράταξης, αισθάνονται «προδομένοι» από την ηγεσία του κόμματος αναφορικά με το επικείμενο νομοσχέδιο για τα ομόφυλα ζευγάρια. Σε αυτούς απευθύνονται και οι «απρόσκλητοι μνηστήρες» από τα δεξιά, που ξαναβγήκαν στην πολιτική επιφάνεια, επενδύοντας στην συνείδηση των δεξιών ψηφοφόρων, στην αντίδραση και στην «ηθική», ζητιανεύοντας την ψήφο τους και την στήριξη τους. Η Νέα Δημοκρατία και όλα τα στελέχη, είτε συμφωνούν, είτε διαφωνούν, θα πρέπει να επικεντρωθούν και να αποδυναμώσουν τους εκ δεξιών «σωτήρες» που προσδοκούν την διάσπαση για να βγουν από την πολιτική αφάνεια.
