Ο Ιωάννης Βαμβακίδης υπήρξε Γραμματέας του Συλλόγου Ποντίων Κω και μαζί με τις Διοικήσεις του Συλλόγου βοήθησαν διαχρονικά αρκετές οικογένειες παλιννοστούντων να ολοκληρώσουν και να καταθέσουν τους φακέλους τους προκειμένου να λάβουν τα στεγαστικά δάνεια.
Όντας ευαισθητοποιημένος ως προς τις κατασχέσεις πρώτης κατοικίας των παλλινοστούντων από την πρώην Σοβιετική Ένωση, απευθύνω έκκληση στο Υπουργείο Οικονομικών καθώς και στην Εθνική Τράπεζα, ή funds, να μην συμπεριληφθούν στα λεγόμενα κόκκινα δάνεια, αυτά των ανά την Ελλάδα Ποντίων ομογενών μας.
Το θέμα είναι γνωστό. Πρόκειται για στεγαστικά δάνεια ύψους 60.000 ευρώ που χορηγήθηκαν στους Ποντίους ομογενείς από το 1990- 2004. Τα δάνεια αυτά δόθηκαν τότε με κοινωνικά και δημογραφικά κριτήρια, και ουδεμία σχέση είχαν με τα αντίστοιχα δάνεια σε γηγενείς πολίτες. Μάλιστα αυτά είχαν δοθεί με εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου !
Τώρα με αυτές τις αποφάσεις κατάσχεσης, δυστυχώς εκτίθεται το ίδιο το Δημόσιο !
Γνωρίζετε επίσης, ότι κατά την διάρκεια των χρόνων που πέρασαν, η χώρα πέρασε δύσκολες οικονομικές καταστάσεις, πολύ δε περισσότερο οι Πόντιοι ομογενείς μας, οι οποίοι εκτός των προβλημάτων ένταξης στον κοινωνικό ιστό της χώρας, εργασίας, γλώσσας, ακόμη και ρατσισμού, έπρεπε να επιβιώσουν σε ένα διαφορετικό περιβάλλον και να καταβάλλουν υπερπροσπάθεια στο να το καταφέρουν.
Είναι αδικαιολόγητο και άδικο να κινδυνεύουν να χάσουν τα σπίτια τους, επειδή τις όποιες οφειλές, τις οφείλουν στις τράπεζες και το δικαίωμα εγγυοδοσίας του κράτους απωλέσθηκε με τον νέο Πτωχευτικό Νόμο 4738/3020.
Η λύση που ίσως θα μπορούσε να εφαρμοσθεί, ώστε και το κύρος του Δημοσίου να μην τρωθεί, ούτε και οι Τράπεζες να χάσουν, είναι : είτε να δοθεί παράταση εξόφλησης των δανείων, είτε να ρυθμισθούν σε περισσότερες δόσεις (ευνοϊκούς όρους), τα στεγαστικά τους δάνεια.
Με την ελπίδα, ότι θα εισακουσθεί η έκκληση μου και θα ανασταλεί κάθε ενέργεια έναντι των ανά την Ελλάδα κατατρεγμένων αδελφών ομογενών Ποντίων, ευχόμαστε να λάβετε την σωστή απόφαση προς άρση της αδικίας. Άλλως θα αναγκασθούν να βιώσουν δεύτερη προσφυγιά και μάλιστα από την Μητέρα Πατρίδα αυτή τη φορά.
*Γράφει ο Ιωάννης Βαμβακίδης
